مطالعه مروري بررسي اثر به كار گيري نانو ذرات اكسيد منيزيم و روي در تغيير خواص ترموفيزيكال بتن

با افزايش نگراني‌هاي جهاني در باب تامين انرژي و توجه روز افزون به اثرات جانبي توليد دي‌اكسيدكربن به عنوان يكي از عوامل موثر در گرمايش زمين، اتخاذ تدابيري در بخش‌هاي پرمصرف انرژي كه اين تقاضا را كاهش دهد حياتي به نظر مي‌رسد. استفاده از افزودني، كه بتوانند نياز به استفاده از سيمان و ميزان عبوردهي گرمايي بتن را كاهش دهد يكي از كليدهاي مهم در بخش صنعت ساختمان به عنوان يكي از مصرف كننده‌هاي جدي انرژي است. به كار گيري نانوذرات به عنوان يك پركننده فضاي متخلخل بتن براي كاهش عبوردهي انرژي و كاهش امكان جذب آب توسط بتن به دليل ذات آب گريزي تعدادي از اين مصالح، مي‌تواند يك انتخاب درست براي نيل به اين هدف باشد. در استفاده از نانوذرات اكسيد روي و منيزيم مطالعاتي به شكل محدود انجام شده است كه در مطالعه حاضر به شكل تحليلي مورد بحث قرار گرفته و نقايص موجود در به رسيدن يك نتيجه گيري جامع استخراج شده است. علي رغم اينكه استفاده از نانوذرات منيزيم و روي با عملكردي به ترتيب بهتر و مناسب در درصدهاي ناچيز مصرف و جايگزيني سيمان، خواص ترموفيزيكال بتن را ارتقا داده‌اند اما گزارشي از اثرات افزايش بيشتر اين نانوذرات در بتن در مطالعات مورد بحث ديده نمي‌شود.

نانو ذرات اكسيد روي و منيزيم،نفوذپذيري بتن،درصد جذب رطوبت بتن