تحليل مشاركت اقتصادي زنان با تاكيد بر گروه (NEET)

شاخص هاي توسعه انساني يكي از مهمترين معيارهاي توسعه يافتگي جوامع هستند. ازآنجاكه زنان نيمي از جمعيت هر جامعه را تشكيل مي دهند، مشاركت آنان در توسعه اهميت بسياري دارد. از مهمترين عرصه هاي مشاركت زنان، مشاركت اقتصادي است. پژوهش حاضر با رويكرد سياست پژوهي به تحليل و بررسي سياست هاي حوزه اشتغال زنان، در گروه جمعيتي NEET در كشور و پيامدهاي آن پرداخته است. طي سالهاي اخير موقعيت اقتصادي زنان خصوصا NEET ها بسيار مورد توجه پژوهشگران قرار گرفته كه اين پژوهش ها بر نگرش ها و تمايلات و نقش زنان در توسعه و دستيابي آنان به اشتغال و مشاركت در فعاليت هاي اقتصادي متمركز بوده اند. نتايج نشان دهنده كاهش مشاركت اقتصادي زنان در دهه هاي اخير مي باشد. به طوري كه جمعيت فعال زنان از 4 ميليون و سيصد هزار نفر در سال 1397 به 6/3 ‌ميليون نفر در 1399 و 1/3 در سال 1401 كاهش يافته است.از جمعيت نزديك به 2/ 17‌ميليون نفري جوانان ايران در سال 1401، بيش از 7/ 6‌ميليون نفر معادل 40 درصد جمعيت جوان كشور غير‌شاغل و غيرمحصل هستند. اين در حالي است كه بيش از 75‌درصد آنها را زنان تشكيل مي‌دهند. به نظر مي‌رسد اين زنان به احتمال زياد به صورت ناخواسته و غيرداوطلبانه، مانند اشتغال به امور خانه‌داري و مراقبت از كودكان و سالمندان غيرفعال شده‌اند.