بررسي ، مقايسه وكاربرد الگوريتم هاي تكاملي در مسائل بهينه سازي

الگوريتم هاي بهينه سازي الهام گرفته از طبيعت به عنوان روش هاي هوشمند بهينه سازي در كنار روش هاي كلاسيك موفقيت خوبي از خود نشان داده اند. از جمله اين روش ها مي توان به الگوريتم هاي ژنتيك، بهينه سازي كلوني مورچه و روش تبريد شبيه سازي شده و... اشاره نمود. اين روش ها در حل بسياري از مسائل بهينه سازي در حوزه هاي مختلفي چون تعيين مسير بهينه عامل هاي خودكار ، طراحي بهينه كنترل كننده براي پروسه هاي صنعتي، حل مسائل عمده مهندسي صنايع همانند طراحي چيدمان بهينه براي واحدهاي صنعتي، حل مسائل صف و نيز در طراحي عامل هاي هوشمند استفاده شده اند. الگوريتم هاي بهينه سازي معرفي شده، به طور عمده الهام گرفته از فرآيندهاي طبيعي مي باشد و در ارائه اين الگوريتم ها به ساير نمودهاي تكامل انساني توجهي نشده است. در اين نوشتار الگوريتم جديدي براي بهينه سازي مطرح مي شود كه نه از يك پديده طبيعي، بلكه از يك پديده اجتماعي – انساني الهام گرفته است. به طور ويژه اين الگوريتم به فرآيند استعمار، به عنوان مرحله از تكامل اجتماعي – سياسي بشر نگريسته و با مدلسازي رياضي اين پديده تاريخي ، از آن به عنوان منشاء الهام يك الگوريتم قدرت مند در زمينه بهينه سازي بهره مي گيرد. در مدت كوتاهي كه از معرفي اين الگوريتم مي گذرد، از آن براي حل مسائل بسياري در حوزه بهينه سازي استفاده شده است. طراحي چيدمان بهينه براي واحدهاي صنعتي، آنتن هاي مخابراتي هوشمند، سيستم هاي پيشنهاد دهنده هوشمند و نيز طراحي كنترل كننده بهينه براي سيستم هاي صنعتي شيميايي تعدادي معدود از كاربردهاي گسترده اين الگوريتم در حل مسائل بهينه سازي مي باشد.