lncRNAها در بيماري مولتيپل اسكلروزيس

lncRNAs in multiple sclerosis

بيماري مالتيپل اسكلروزيس (ام اس) يك بيماري التهابي مزمن سيستم عصبي مركزي (CNS) از نوع خود ايمن مي باشد كه با دميليناسيون اكسون و اختلال در پيام رساني عصب همراه مي باشد. ام اس يك بيماري چند عاملي است كه ناشي از تعامل محيط، ژنتيك و عوامل اپي ژنتيكي مي باشد. از جمله عوامل اپي ژنتيكي موثر در اين زمينه انواع RNAهاي غير كد كننده مي-باشند كه در تنظيم بيان ژن ها موثرند. با شناسايي دسته اي از RNA هاي غير كد كننده بنام lncRNA ها راه مطالعاتي جديدي در حوزه ي ژنتيك باز شد. lncRNA ها، RNA هاي غير كد كننده ي بلندي هستند كه بيش از 200 نوكلئوتيد طول دارند و نقش مهمي در تنظيم بيان ژن دارند. بيش از نيمي از lncRNA ها در سلول هاي سيستم عصبي مركزي بيان مي شوند و بيان آن ها در تكامل و عملكرد سيستم عصبي حائز اهميت مي باشد. آن ها در تكامل قسمت هاي مختلف مغز و تمايز اليگودندروسيت ها و ميليناسيون دخالت دارند. همچنين مشخص شده است كه بيان غير عادي lncRNA ها با تنظيم بيان ژن ها و نيز همكاري در فرايندهاي بيولوژيكي، تاثير بسزايي در پاتوزنز و پيشرفت بيماري هاي سيستم ايمني همچون ام اس داشته و نقش مهمي را در تنظيم عملكرد ايمنولوژي ايفاء مي كنند. طي مطالعه ي مروري حاضر بررسي مقاله هاي متعدد در زمينه ي تاثير lncRNA ها بر بيماري ام اس نشان مي دهد كه lncRNA هاي HOTAIR، NEAT1، TUG6، ENST00000491934.2، HSP90AA4P، XR-132575.3، lnc DC در بيماري ام اس موثر بوده و lncRNA هاي GAS5، UC.341، RN7SK، PANDA، THRIL، ENSG00000231898.3، XLOC-009626، XLOC-010881، TOB1-AS1 و linc_MAF-4 با افزايش بيان و lncRNA هاي PVT1، FAS-AS1 و ENSG00000233392.1، ENSG00000259906.1 و XLOC-010931 با كاهش بيان در افراد بيمار نسبت به افراد سالم و UCA1 و CCAT2 با تفاوت بيان ميان زنان بيمار و سالم بالاي 40 سال همراه است. نتيجه گيري: بيان غير عادي lncRNA ها در پاتوژنز و پيشرفت بيماري ام اس موثر بوده و اميد است با مطالعه بر روي آن ها راه درماني جديد و نيز بيوماركري جهت تشخيص زود هنگام و ارزيابي درمان ها و سير بيماري ارائه شود.

Multiple sclerosis (MS) is a chronic inflammatory disease of the central nervous system (CNS) of its own type, which is associated with axon demyelination and disruption of nerve signaling. MS is a multifactorial disease caused by the interaction of environment, genetics and epigenetic factors. Among the effective epigenetic factors in this field are types of non-coding RNAs that are effective in regulating gene expression. By identifying a group of non-coding RNAs called lncRNAs, a new study path was opened in the field of genetics. lncRNAs are long non-coding RNAs that are more than 200 nucleotides long and play an important role in regulating gene expression. More than half of lncRNAs are expressed in the cells of the central nervous system, and their expression is important in the development and function of the nervous system. They are involved in the development of different parts of the brain and the differentiation of oligodendrocytes and myelination. It has also been found that the abnormal expression of lncRNAs by regulating gene expression and cooperation in biological processes has a significant impact on the pathogenesis and progression of immune system diseases such as MS and plays an important role in regulating the function of immunology. During the current review, the review of numerous articles on the effect of lncRNAs on MS disease shows that lncRNAs HOTAIR, NEAT1, TUG6, ENST00000491934.2, HSP90AA4P, XR-132575.3, lnc DC in the disease. MS is effective and lncRNAs GAS5, UC.341, RN7SK, PANDA, THRIL, ENSG00000231898.3, XLOC-009626, XLOC-010881, TOB1-AS1 and linc_MAF-4 with increased expression and lncRNAs PVT1, FAS- AS1, ENSG00000233392.1, ENSG00000259906.1, and XLOC-010931 are associated with decreased expression in diseased individuals compared to healthy individuals, and UCA1 and CCAT2 are associated with expression differences between diseased and healthy women over 40 years of age. As a result, the abnormal expression of lncRNAs is effective in the pathogenesis and progression of MS disease, and it is hoped that by studying them, a new treatment method and also a biomarker for early diagnosis and evaluation of treatments and the course of the disease will be provided.