چكيده فارسي :
تمامي خلقت بر اساس ساختارهاي نانو پايه ريزي شده‌اند. مواد سمي در اين ساختارهاي نانو در طول تكامل يا حذف شده‌اند يا با بدن موجودات در تطابق قرار گرفته‌اند. اكنون بشر به سمت سنتز و استفاده مستقيم از ساختارهاي نانو و كاربردي نمودن آن در جوانب مختلف زندگي پيش مي‌رود. به دليل ساختارهاي غيرقابل پيش‌بيني نسبت به اشكال اوليه و قابل دسترسي‌اش در طبيعت، عدم دانايي نسبت به عملكرد اين ساختارها در محيط‌هاي بيولوژيك و رسميت بالقوه آن‌ها و عطش فعلي جوامع دانشگاهي در بررسي اين ساختارها، ضوابط اخلاقي بر نحوه ساخت و اثرات آن در محيط‌هاي آزمايشگاهي، صنعتي، و همچنين استفاده از اين مواد در كليه ابعاد زندگي بشر و محيط زيست پيرامونش، نياز به تدوين راهكارهايي دارد تا از وقوع فجايعي جلوگيري به عمل آيد. استفاده از اين فناوري نانو در تمامي حوزه‌هاي علوم پزشكي، پتروشيمي، علوم مواد، صنايع دفاعي، الكترونيك، كامپيوترهاي كوانتومي، و غيره، باعث شده كه تحقيقات در زمينه نانو به عنوان يك چالش اصلي علمي و صنعتي در مقابل جهانيان قرار گيرد. لذا محققان، اساتيد، و صنعتگران ايراني نيز بايد در يك بسيج همگاني، جايگاه، موقعيت، و وضعيت خود را در خصوص اين موضوع مشخص نمايند.
چكيده لاتين :
All of creation is based on finely-tuned nanostructures. Toxic materials in these nanostructures have either been eliminated or adapted throughout evolution. Now, humanity is moving towards synthesizing and directly utilizing nanostructures in various aspects of life. Due to the unpredictable nature of nanostructures compared to their initial forms and their accessibility in nature, along with the lack of knowledge regarding their performance in biological environments and their potential recognition, and the current thirst in academic communities to explore these structures, ethical guidelines are needed on how to construct and the effects of these structures in laboratory, industrial, and all dimensions of human life and the surrounding environment. The use of nanotechnology in fields such as medical sciences, petrochemistry, materials science, defense industries, electronics, quantum computers, etc., has made research in the field of nano a major scientific and industrial challenge globally. Therefore, Iranian researchers, professors, and industrialists must collectively define their position, status, and role in this matter.
