بررسي رفتار اخير ستاره‌زايي كهكشان‌ها و تحليل رفتار كاتوره‌اي آنها

بررسي جزييات تاريخچه ستاره‌زايي كهكشان‌ها از نقطه نظر رصدي مي‌تواند به درك ما از چگونگي تحول كهكشان‌ها در طول زمان كمك نمايد. ما در اين پژوهش با استفاده از تحليل توزيع انرژي طيفي كهكشان‌ها به روش تفكيك شده فضايي سعي در بازسازي تاريخچه‌هاي ستاره‌زايي جزيي كهكشان‌ها نموديم. نمونه‌ي مورد مطالعه در اين پژوهش از داده‌هاي تركيبي تلسكوپ فضايي هابل و جيمز وب در انتقال به سرخ بين 3 تا 5 و جرم ستاره‌اي بيشتر از 9 انتخاب شده است. از طريق محاسبه و بازيابي اين تاريخچه‌هاي جزيي در اين مطالعه، توانسته‌ايم جزييات قابل توجهي از رفتار كاتوره‌اي ستاره‌زايي كهكشان‌ها حول رشته اصلي ستاره‌زايي را در 200 ميليون سال اخير مشاهده نماييم. نتايج حاصل شده نشان مي‌دهد كه نوسانات ستاره‌زايي حول رشته اصلي در حدود dex 5/0 است. همچنين با تحليل نوسانات مختلف ستاره‌زايي هر كهكشان محاسبه كرده‌ايم كه نوسانات و تغييرات اندك ستاره‌زايي كهكشان‌ها در مقياس‌هاي زماني كوتاه‌تر از 20 ميليون سال رخ مي‌دهد و نوسانات شديدتر در زمان‌هاي بيشتر از 40 ميليون سال اتفاق مي‌افتد. محاسبه و اندازه‌گيري اين نوسانات براي هر كهكشان مي‌تواند مشخص كننده پديده‌ي فيزيكي غالب در تغيير فرايند ستاره‌زايي باشد.