افزايش مدت ماندگاري برف در مناطق برفگير راهكاري مناسب در جهت پايداري رژيم آبدهي منابع آب

وقوع خشكسالي هاي اخير و كاهش شديد منابع آبي از يك سو و نقش و اهميت نزولات برفي در تغذيه منابع آبهاي زير زميني در مناطق كوهستاني ايحاب مي كند كه به طريق ممكن و با اعمال تمهيدات لازم و مناسب، از منابع موجود حداكثر بهره برداري را به عمل آورد. حفظ آبهاي سطحي و تلاش در جهت بيشتر نفوذ دادن آبهاي ناشي از ذوب برف به خاك مي تواند در اين ارتباط موثر . مفيد واقع گردد . با عنايت به اينكه بخش اعظم بارندگي ها در مناطق كوهستاني به شكل برف نازل مي شوند مديريت بر منابع برفي در نواحي كوهستاني از اهميت زيادي برخوردار است. استان چهار محال و بختياري يكي از مناطق برفگير كشور بوده و نزولات برفي در آن نقش بسيار زيادي در وضعيت منابع آبي تامين كننده آب مناطق مركزي و جنوبي كشور ( رودخانه هاي خروجي از آن به ويژه رودخانه هاي كارون و زاينده رود) دارد. در تحقيقي كه در يكي از مناطق اين استان صورت گرفت وضعيت ميزان انباشت و ذوب برف در مدت 6 سال مورد بررسي قرار گرفت و نتايج ارزشمندي بدست آمد. از جمله موارد بررسي شده، مدت زمان ماندگاري برف بوده است. نتايج نشان داده است كه با افزايش رقوم ارتفاعي به ميزان 250 متر، مدت زمان ماندگاري برف بر روي زمين 20 تا 25 روز افزايش مي يابد. بر اساس اين نتيجه مي توان با اعمال روش هاي محتلف و تله اندازي و تثبيت برف در محل نزول آنها و جلو گيري از جالجايي و انتقال آنها به مناطق پست تر توسط وزش باد، مدت زمان بيشتري برف را بر روي زمين نگهداشت و شرايط ذوب تدريجي و نفوذ كامل آب هاي حاصل به خاك را فراهم نمود.