تاملي ب ر برنامه درسي تربيت هنري و زيبايي شناسي دوره ابتدايي

هدف اين پژوهش، نگاهي تحليلي بر محتواي برنامه درسي تربيت هنري و زيباييشناسي دوره ابتدايي است. اگرچه آموزش هنر يكي از دغدغه هاي اصلي نظام هاي آموزشي جهان است اما متاسفانه در كشور ما مورد غفلت بوده است. اين مقاله به تحليل و بررسي برنامة درسي هنر در دوره ابتدايي شامل: اصول، اهداف، رويكردها، محتوا، چگونگي اجرا و ساير ويژگيهاي تربيت هنري پرداخته است. روش پژوهش از نوع توصيفي و تحليلي بوده و هدف آن بررسي نقش و پيامدهاي تربيت هنري در اين دوره است. درمقاله فرض آن است كه تربيت هنري و زيبايي شناسي در پرورش ابعاد مختلف شخصيّت انسان و رشد ويژگيها و قابليت هاي كودكان تاثيري ماندگار دارد. در تامل و بررسي اين مهم، با مراجعه به اسناد باال دستي، پژوهش ها و منابع علمي مكتوب وكتابخانه اي و جستجوي هدفمند در پايگاه هاي نمايه كننده نشريات علمي، مباحث تبيين و تشريح شده است. نتايج بيانگر آن است كه كاركرد اساسي هنر، بر حوزه هاي مختلف شناختي، رشد احساسات و عواطف، پرورش خالقيّت و آفرينشگري، توسعه ارتباطات اجتماعي و شكلدهي به هويّت فرهنگي و... در مخاطبان تأثيرگذاري ويژه دارد. با اين اوصاف بعد از دو دهه و اندي از اجراي برنامه تربيت هنري و زيبايي شناسي؛ برنامه فوق، غفلت دراجرا مشهود و نياز به بازنگري در تعداد و محتواي روزآمد برنامه ضرورت دارد. امر روشن آنكه، براي اصالح رويكرد آموزشي، اولين عامل معلم شايسته است. يافته ها نشان از كم توجهي به امرتربيت معلم توانمند در حوزه تربيت هنري و زيبايي شناختي دارد. افزايش واحدهاي تربيت هنري و زيبايي شناسي دوره هاي كارشناسي تربيت معلم و گنجاندن آن واحدها در برنامه درسي مهارت آموزان ماده 28 دراولويت قرار گيرد و در نهايت، براي آموزش كيفي برنامه درسي تربيت هنري و زيباييشناسي با جذب اساتيد با سواد زيباييشناسي در دانشگاه فرهنگيان مورد تاكيد است.