ميزان بازدهي كلاس‌هاي مجازي دروس كارگاهي رشته ارتباط تصويري، بر اساس نظريه ارتباط‌گرايي جورج زيمنس (نمونه مطالعاتي: دانشجويان رشته گرافيك و ارتباط تصويري آموزشكده فني و حرفه‌اي الزهراء (س) تبريز)

در دوران پاندمي جديد،با بوجود آمدن الزام تغيير روش آموزشي از سنتي به برخط، با توجه به اينكه دروس كارگاهي بيشترين ساعات درسي رشته هنر را به خود اختصاص مي‌دهند كه با آموزش عملي توسط استاد و ايجاد روابط استاد شاگردي همراه است،فراگيران و مدرسان اين دروس با چالش‌هاي بيشتري نسبت به دروس نظري مواجه شدند. به مرور شيوه آموزش الكترونيكي برخط، افق‌هاي جديدي پيش روي فراگيران و مدرسان گشود. بنابراين مقوله‌اي كه در برخي كشورهاي جهان سال هاست آغاز شده،در ايران در حال پاگرفتن است و از لحاظ كمي و كيفي بايد مورد توجه بيشتري واقع شود.اين پژوهش با روش پيمايشي مقطعي جهت مشخص شدن ميزان بازدهي كلاس‌هاي مجازي دروس كارگاهي هنر در دوران پندمي انجام شده است.بنابراين پرسشنامه اي با 32 سوال براساس اصول نظريه ارتباط‌گرايي جورج زيمنس، طراحي شده،روايي آن توسط خبرگان امر و پايايي آن با ضريب آلفاي كرونباخ تاييد شد و در اختيار جامعه آماري قرار گرفت.جامعه آماري در اين پژوهش به صورت رندمي، شامل 100 نفر از دانشجويان دختر مقاطع كارداني و كارشناسي رشته گرافيك و ارتباط‌تصويري دانشگاه فني و حرفه‌اي الزهراء (س) تبريز است،كه واحدهاي درسي كارگاهي را به صورت برخط گذرانده‌اند.در اين تحقيق با اتكاء به نتيجه كه ميزان بازدهي كلاس‌هاي مجازي دروس كارگاهي هنر را نمايان مي‌سازد، برنامه‌ريزي‌هاي آموزشي بر اساس نظريه ارتباط گرايي جورج زيمنس، به عنوان يك نظريه آموزشي فراگير محور، كه براي عصر ديجيتال تدوين شده است، براي پيشبرد اهداف آموزشي با رويكردهاي كاربردي و ارتقاء كيفيت آموزش مجازي دروس كارگاهي، پيشنهاد مي‌گردد.