تصوير هنري بعضي آيات قرآن كريم بنابر هماوائي

هماوائي از رهگذر تجسّم تصويري، موجب تقويت معنا ميگردد؛ شيوهي چينش و همنشيني واژگان و آواها در متن قرآن، افزون بر آهنگينكردن كالم و تصوير آفريني، در القاي بهتر مفهوم و معناي مورد نظر مؤثّر است. از اي ن رو از آن به »الصورة الفنية«)تصوير هنري(، »الصورة االدبية« تعبير ميكنند. نكت هي قابل توجّه اين است كه آواها به عنوان يكي از مهمترين اركان معنابخشي به تصاوير ادبي محسوب ميشوند؛ اين ويژگي آن هنگام كه با تكرار آوا همراه شود، در تصويرآفريني و ميزان اثرگذاري، نيرويي مضاعف خواهد داشت. با بررسي برخي آيات، خصوصاً آيات سور كوتاه و مكّي، به طرز برجستهاي با هماوائي مواجه ميشويم كه خود ميتواند يكي از عوامل زيبايي، جذابيّت صوتي و ابزاري جهت رواني كالم باشد و اين امر نقش مهمّي در القاي تصوير و در نهايت تقويت و انتقال معنا داشته ، نيز به دليل ايجاد زيبايي، هماهنگي و همخواني در كالم، ميتواند ابزاري كارآمد براي هدايت و ارتباط با مخاطب باشد. اين پژوهش درصدد است تا با روش توصيفي- تحليلي به بررسي نقش هماوائي و تجسّم تصويري برخي آيات قرآن در تقويت معنا كه جلوهاي از اعجاز بياني قرآن كريم است، بپردازد؛ در واقع به اين سؤال پاسخ داده شود كه آيا باروري زبانِ قرآن و نقش پررنگ موسيقي و آواي حروف در تقويت و القاي معنا به سبب هماوائي)اعجاز مجاورت( و همصدائيهاي حاكم بر آن از طريق القاي تصوير ميباشد