تئاتر در سينما؛ بررسي تاثيرات تئاتر بر سينما در پرتو مفهوم تئاترگونگي

تاثيرگذاري و تاثيرپذيري تئاتر و سينما به عنوان دو رسانه هنري بيانگر و نمايشي كه از جهات مختلفي با يكديگر پيوند خورده و داراي نقاط اتصال بسياري با يكديگر هستند، مورد پژوهش هاي چندي واقع شده است. تئاتر و در معناي كلي تر نمايش به عنوان يكي از ديرپاترين و ريشه دارترين هنرها تاثير ماندگاري بر وجوه مختلف حيات هنري بشر داشته است. از سوي ديگر سينما با وجود تاريخ نسبتا جوان خود (به نسبت تئانر و نمايش) به سرعت توانست در مسير تكامل و دستيابي به يك ماهيت مستقل در پهنه تعاملات هنري بشر ظهور كند. به اين ترتيب اين دو رسانه هنري هركدام به عنوان يكي از ساحات حيات هنري و فرهنگي بشر در طول تاريخ خود توانسته اند به اَشكال گوناگون ادراك ما را از زندگي و معناي آن تحت الشعاع قرار دهند. در اين ميان اين دو رسانه ضمن آنكه مجموعه روابط پيچيده اي با ساير رسانه ها و عرصه هاي بشري يافته اند روابط تنگاتنگ و گاه بسيار عميقي بر يكديگر داشته اند. لذا بر طبق مطالب گفته شده مسئله پژوهش پيش رو اين است كه تئاتر چگونه بر سينما تاثير گذارده و تبلور اين تاثير را در كجاي سينما و چگونه ميتوان رصد نمود. بنابراين طبق مسئله مطروحه هدف از پژوهش پيش رو بررسي مجمل پيوندهاي تاريخي اين دو رسانه و بيان تاثيراتي است كه تئاتر بر سينما داشته است. روش پژوهش ما به صورت كتابخانه اي و به صورت توصيفي خواهد بود. نتايج پژوهش نشان خواهد داد كه مقوله فيلم نمايشي و تئاترگونگي سينمايي به عنوان آشكارترين تظاهرات تاثير تئاتر بر فيلم نشان از رسوخ زبان و بيان تئاتري در رسانه سينما دارد.