تئاتر مستند به مثابه تئاتر مسئوليت پذير؛ مطالعه موردي تئاتر مستند «احساس آبي مرگ»

اين مقاله مي كوشد به تئاتر مستند و ورباتيم به عنوان گونه اي از تئاتر،كه در پرداختن به مسائل اجتماعي و آگاه سازي افراد جامعه نقش مهمي ايفا مي كند،بپردازد.تئاتر مستند برگرفته از موضوعات واقعي است و مواد ومصالح خود را از بطن اجتماع استخراج مي-كند،بنابراين قرابت بيشتري با جامعه و مسائل آن نسبت به ديگر قالب هاي تئاتري دارد. تئاتر مستند در سير تحول خود از زمان پيدايش در شكل هاي متفاوت و با مضامين متنوعي اجرا مي شود.مضمون اغلب تئاترهاي مستند اجرا شده در ايران،معضلات و آسيب هاي اجتماعي است؛گويا اين معضلات و خصوصاً بزه كاري اجتماعي بيشتر مورد توجه هنرمندان تئاتر قرار گرفته است. با ريشه يابي بزه كاري در نوجوانان، به عنوان نمونه، تئاتر مستند احساس آبي مرگ به قلم سجاد افشاريان و كارگرداني امين ميري مورد تحليل قرار مي گيرد كه مضمون آن برگرفته از زندگي نوجوانان مورد اتهام بزه قتل در كانون اصلاح وتربيت است كه منتظر اجراي حكم قصاص خود هستند.نتيجه اين كه، تئاتر مستند و ورباتيم با توجه به ماهيت اجرايي خود، بيش از هر قالب ديگري مي تواند با افراد جامعه ارتباط برقرار كرده ودر آگاه سازي اقشار مختلف مؤثر باشد.توجه بيشتر به اين گونه تئاتري در رشد اجتماعي و بهينه سازي وضعيت فرهنگي تأثيرگذار خواهد بود.