خوانش روانكاوانه‌ي نمايشنامه‌ي «سيندرلا» با تكيه بر نظريات ژك لكان

مطالعه‌ي بينارشته‌اي همواره راه را براي درك بهتر جهان متن فراهم مي‌كند. خوانش روانكاوانه‌ي آثار ادبي- هنري يكي از شيوه‌هاي مطالعه‌ي بينارشته‌اي است. ژك لكان از نظريه‌پردازان اين امر است. او با نگاهي جديد به آراي فرويد تعاريف جديدي از مسائل روان‌شناختي ارائه داده است. «سيندرلا»، نوشته‌ي جلال تهراني يكي از نمايشنامه‌هاي معاصر ايراني است كه از منظر روانكاوانه داراي ويژگي‌هاي قابل تاملي است. اين پژوهش به روش تحليلي- توصيفي و با استناد به اصول نقد روانكاونه به نگارش در آمده است. در اين مقاله برخي از اصلطلاحات لكاني در نمايشنامه‌ي «سيندرلا» خوانش شده است. طبق نتيجه‌ي تحقيق ژنرال قابل تعميم به پدر نخستين است، و خرس توتم او است. آدم‌هاي نمايشنامه تحت فشار ديگري بزرگ (روابط نظامي- اداري) سوبژكتيويته‌ي خود را از دست داده‌اند. و سيندي تنها كسي است كه امكان مقابله با ساحت نمادين را مي‌يابد.