مقايسه اثر فرايندهاي ESR و VAR بر رفتار آخال غيرفلزي در فولادهاي زنگ‌نزن مارتنزيتي

در اين پژوهش اثر فرايندهاي مختلف فولادسازي و ذوب مجدد از جمله فرايند ريخته‌گري سنتي (CC)، فرايند ذوب مجدد تحت سرباره الكتريكي (ESR) و فرايند ذوب مجدد با قوس الكتريكي تحت خلاء (VAR) بر رفتار آخال غيرفلزي در فولادهاي زنگ‌نزن مارتنزيتي مورد مطالعه قرار گرفت. شمش‌هاي توليدي در مقياس صنعتي با سه روش CC، ESR و VAR به محصول نهايي با قطر يكسان فورج گرديد. سپس از محصولات توليدي به روش‌هاي مختلف، نمونه ناخالصي تهيه و مطابق استاندارد ASTM-E45 Method D مورد آزمايش قرار گرفت. همچنين بررسي‌هاي ريزساختاري به روش ميكروسكوپ نوري (OM)، ميكروسكوپ الكتروني روبشي (SEM) و طيف‌سنجي تفكيك انرژي (EDS) در خصوص آخال‌هاي غيرفلزي انجام شد. نتايج نشان داد كه هر دو فرايند ESR و VAR بهبود چشم‌گيري در تميزي اين فولادها نسبت به حالت CC ايجاد نموده؛ با اين تفاوت كه در فرايند ESR آخال سولفيدي و در فرايند VAR آخال اكسيدي كاهش چشم‌گيري نشان داد. همچنين اندازه آخال آلومينايي داراي كاهش چشم‌گير از mµ 80 در محصول CC به كمتر از mµ 20 در محصول ESR و اندازه آخال گلبولاري نيز داراي كاهش قابل توجه از mµ 20 در محصول CC به كمتر از mµ 5 در محصول VAR بوده است.