تاثير سرعت حركت ليزر و تركيب شيمي آيي بر رفتار سايشي روكش آلياژي Ni-Al-Mo ليزر كاري شده بر سطح فولاد ساده كربني

هدف اصلي از انجام تحقيق حاضر بهينه‌سازي رفتار سايشي فولاد با استفاده از پوشش آلياژي Ni-Al-Mo با روش روكشكاري ليزري بود. پودرهاي استفادشده در اين پژوهش به منظور روكش كاري Ni، Al و Mo بود. به منظور دستيابي به خواص سايشي بهينه اين روكش سرعت حركت ليزر و درصدهاي وزني بررسي شد. با استفاده از آرايه L9 تاگوچي روش آزمايش تعريف شد و نمونه هاي فولادي تحت 9 حالت مختلف روكشكاري ليزري شدهاند. به منظور بررسي مقاومت به سايش نمونه ها از آزمون سايش پين بر ديسك و سختي در دماي محيط استفاده شد. نتايج آزمون سايش و سختي با استفاده از روش تاگوچي آناليز شد و درصد تاثير هر پارامتر بر مقاومت به سايش مشخص شد. مقادير بهينه پارامترهاي درصد موليبدن و سرعت حركت ليزر به ترتيب (wt%) 20 و mm/min 270 است كه توسط روش تاگوچي اين شرايط بهينه يافت شد و مقدار موليبدن نسبت به فاكتور سرعت حركت ليزر با تاثير 5/74% تاثير بيشتري را در سايش و سختي داشت. با افزايش درصد موليبدن مقدار S/N نيز افزايش يافت. با افزايش سرعت حركت ليزر نسبت سيگنال به نويز (S/N) كاهش يافت. افزايش توان ليزر تاثير چنداني بر مقدار پاسخ S/N نداشت. به منظور صحتسنجي نتايج تاگوچي يك نمونه تحت شرايط بهينه روكشكاري شد و رفتار سايشي آن بررسي شد. در نمونه بهينه، مقدار كاهش حجم در اثر آزمون سايش و سختي به ترتيب 0002/0 و 462 ويكرز بود كه صحت نتايج مدل تاگوچي را تاييد مي كند و مقاديري بهينه مي باشد. همچنين به منظور مشاهده مورفولوژي پوشش بهينه تصاوير FESEM تهيه شد. پوشش نسبتا يكنواخت و بدون ترك در تصاوير مشاهده شد. به منظور بررسي دقيقتر رفتار سايشي از سطوح نمونه ي سايش يافته تصاوير FESEM و آناليز EDS تهيه شد. جزاير تريبولوژيكي و لايه ي اكسيدي در برخي مناطق مشاهده شد. اين نتايج در تطابق با رفتار ضريب اصطحكاك نسبت به مسافت لغزشي بود.