تاثير سرعت ريخته‌گري بر تغييرات دمايي در تختال

در تحقيق حاضر جريان سيال و انتقال حرارت مربوطه در فرايند ريخته‌گري مداوم به صورت عددي شبيه‌سازي شده است. براي اينكار معادلات مومنتوم و انرژي مد نظر قرار گرفته است. در هر ناحيه شرايط مرزي مناسب در نظر گرفته شده است. تغييرات دمايي براي سرعت‌هاي ريخته‌گري 2/1 متر بر دقيقه و 6/0 متر بر دقيقه در دو ناحيه روي تختال آورده شده است. نتايج تحقيق نشان مي‌دهد كه در سرعت‌هاي ريخته‌گري بالاتر و در ضلع پهن‌تر، تختال دچار بازگرمايش 200°C مي‌شود كه اين امر ميتواند سطح تختال را دچا ترك كند.