مطالعه عددي امكان سنجي بكارگيري فناوري ترموالكتريك جهت بازيافت انرژي حرارتي در واحد گندله سازي سه چاهونِ شركت سنگ آهن مركزي ايران- بافق

صنعت فولاد يكي از مهمترين، حياتي ترين و البته آلوده ترين صنايع حال حاضر دنياست و سالانه حدود 8 درصد از كل انتشارات گازهاي گلخانه اي را به خود اختصاص مي‌دهد. بنابراين توليدكنندگان اين فلز در راستاي تحقق اهداف آب و هوايي آژانس بين المللي انرژي به دنبال استفاده از انرژي هاي تجديدپذير و كاهش استفاده از انرژي هاي فسيلي مي باشند. يكي از فناوري هايي كه با استفاده از حرارت اتلافي مي تواند توان الكتريكي توليد كند، ترموالكتريك ژنراتور مي باشد. اين پديده به عنوان يكي از آخرين پيشرفت ها در صنعت برق شناخته شده كه چشم انداز روشني را جهت توليد ايمن و پاك انرژي الكتريكي در جهان گشوده است. در اين تحقيق تأثير دماي گازهاي داغ خروجي از دودكش كوره بر روي آنتروپي، قدرت خروجي و راندمان ترموالكتريك بررسي شده است. همچنين در اين تحقيق ضمن محاسبه ي ماكزيمم قدرت الكتريكي دريافتي از ترموالكتريك ها، به آناليز اقتصادي اين تكنولوژي نسبت به فناوري سلول هاي خورشيدي پرداخته شده است. نتايج نشان دادند با افزايش اختلاف دما بين دو طرف ترموالكتريك، آنتروپي، قدرت و راندمان ترموالكتريك افزايش مي يابد. همچنين نتايج نشان دادند، تكنولوژي ترموالكتريك مي تواند راهكار مناسبي براي بازيافت حرارت اتلافي جهت توليد برق به منظور استفاده در كارخانه گندله سازي باشد و هزينه ي انجام گرفته براي توليد توان الكتريكي با اين تكنولوژي نسبت به فناوري سلول هاي فتوولتائيك به مراتب پايين تر است كه نشان دهندي مقرون به صرف بودن اين روش مي باشد.