چالش‌هاي بهبود رقابت‌پذيري در عرضه و تقاضاي فولاد سبز

در يك تعريف ساده مي‌توان گفت هر محصول فولادي كه طي فرآيندي با مصرف و انتشار حداقلي كربن توليد شود «فولاد سبز» است. اما تعريف فوق نياز به ايجاد درك مشترك از معناي «سبز» دارد. بنابراين «ردپاي كربن» مي‌بايست به‌عنوان پارامتري جهت تعيين آستانه سبز بودن فرايند مدنظر قرار گيرد. همچنين نگرش توليدكنندگان و مصرف‌كنندگان بايد به نحوي شفاف شود كه مزيت‌هاي توليد فولاد سبز در اين مقطع زماني (باوجود قيمت تمام‌شده بالاتر) باعث نفوذ محصولات فولادي سبز به بازار در رقابت با فولادهاي توليدشده به روش‌هاي سنتي باشد. رقابت‌پذيري فولاد سبز تنها محدود به قيمت نهايي محصولات نيست. سياست‌هاي حاكم، زيرساخت‌هاي موجود، سرمايه‌گذاري‌ها و همچنين برنامه‌هاي كوتاه‌مدت و بلندمدت توليدكنندگان بزرگ نقش تعيين‌كننده‌اي در اين خصوص دارد. بازار داخلي هر كشوري مي‌تواند با وضع قوانين و مشوق‌ها براي توليدكنندگان محصولات سبز جذاب شود. اما در مقياس بين‌المللي ممكن است سياست‌هاي متضاد قدرت‌هاي صنعتي باعث غيرقابل‌توجيه شدن توليد محصولات سبز در فاز صادرات و واردات شود. در اين مقاله پيشنهاد‌هايي در خصوص نحوه متمايز كردن روش‌ها و محصولات سبز و مكانيزم‌هاي مشوق در توسعه موفقيت‌آميز بازار فولاد سبز و نتايج احتمالي آن‌ها و در انتها بازارهاي مصرف‌كننده بالقوه ارائه مي‌گردد.