بررسي دما و زمان بهينه در فرايند خشك نمودن گندله خام و دستيابي به DCS و دراپ خشك مطلوب و تاثير آن بر ميزان ريزدانه محصول

اساساً دستيابي به استحكام فشاري خشك و كاهش مقدار خرد شوندگي و ترك در گندله هاي خام سنگ آهن دركوره هاي پخت با تكنولوژي كوره هاي عمودي از الزامات كيفي بشمار مي رود. در حال حاضر با توجه به محدوديت هايي كه در رابطه با تأمين كيفيت كنسانتره هاي سنگ آهن وجود دارد، برخي از شاخص هاي كيفي مواد اوليه مانند PH كنسانتره و درصد رطوبت و توزيع اندازه ذرات در محدوده هاي مجاز رعايت نمي شود. بطوريكه در اين شرايط افزايش نرخ توليد در ماشين پخت گندله سازي منجر به افت استحكام فشاري خشك و افزايش ترك در گندله خام مي گردد. در تكنولوژي كوره هاي عمودي بدليل پيوستگي فرايند خشك كردن و پيشگرم گندله خام امكان نمونه گيري و اندازه گيري استحكام خشك(DCS) در زمان توليد وجود ندارد. در پژوهش حاضر تأثير زمان و ميزان دماي خشك كردن گندله خام در دراپ نامبر و استحكام خشك گندله مورد ارزيابي قرار گرفته است. براي اين منظور ابتدا گندله خام از كنسانتره مگنتيتي در يك ديسك گندله سازي با قطر 4 متر توليد شد و سپس گندله خام با قطر 12 ميليمتر با زمان و دماهاي متفاوت در يك آون آزمايشگاهي قرار داده شد و تست هاي دراپ و استحكام خشك از آنها گرفته شد. نتايج اين تست ها در )جدول شماره 2 (ثبت شد. در مرحله بعد گندله خام با قطر 12 ميليمتر در يك كوره تونلي آزمايشگاهي با دمش هواي گرم در زمان و دماهاي متفاوت قرار داده شد. در اين مرحله نيز تست هاي دراپ و استحكام خشك از آنها گرفته شد. نتايج اين تست ها در يك جدول جداگانه ثبت شد. با جمع بندي اطلاعات بدست آمده از تست ها، نقاط بحراني مقدار دما و زمان خشك كردن براي رسيدن به دراپ نامبر خشك و استحكام خشك مناسب (DCS)گندله خام بدست آمد. براي صحه گذاري نتايج تست هاي آزمايشگاهي فوق اقدام به انجام تست هاي ميداني در دموپلنت 40 هزارتني و گندله سازي 400 هزارتني با تكنولوژي SRK گرديد.