تأثير يارانه بر امكانسنجي فني و اقتصادي احداث نيروگا‌هاي مختلف بر اساس شاخص LCOE

رشد صنعتي و توسعه اقتصادي تا حد زيادي به مقدار و سطح استفاده كارآمد از حامل‌هاي انرژي ارتباط دارد. در اين مقاله، به بررسي نيروگاه‌هاي سيكل تركيبي، خورشيدي، زغال سوز، بادي و زيست توده پرداخته شده است. با توجه به اينكه در ايران براي توليد برق به نيروگاه‌هاي بر پايه گاز طبيعي، يارانه انرژي تعلق مي‌گيرد، هزينه بهره‌برداري براي توليد برق در اين نيروگاه‌ها به شدت كمتر از مقدار واقعي مي‌باشد. بنابراين نيروگاه‌هاي بر پايه گاز طبيعي در اولويت تأمين برق قرار دارند. همين امر سبب شده تا ساير نيروگاه‌ها، علارغم اينكه در بعضي موارد نسبت به نيروگاه‌هاي گاز سوز از نظر آلايندگي محيط زيست، هزينه تعمير و نگهداري كمتر، هزينه بهره‌برداري مناسب‌تر، عدم وابستگي به منابع فسيلي با وجود طرح‌هاي حمايتي و الزامات بخش صنعتي به مرحله بهره‌برداري صنعتي نرسند. در اين مقاله، براي اينكه كليه نيروگاه‌ها با يك معيار يكسان از نظر عملياتي مقايسه گردند، از شاخص LCOE يا هزينه همتزار شده برق استفاده شده است. بر اساس دو حالت توليد برق با يارانه انرژي و بدون يارانه انرژي بررسي گرديد. كه در حالتي كه يارانه انرژي پرداخت نشود اولويت احداث نيروگاه‌ها بر اساس شاخص LCOE به ترتيب: خورشيدي، سيكل تركيبي، بادي، زغالسوز مي‌باشد.