آفات و بركات زبان از ديدگاه نهج البلاغه و مقام معظم رهبري

Pests and blessings of language from the perspective of Nahj al-Balaghah and the Supreme Leader

زبان يكي از نعمت هاي بزرگ خدادادي است كه در اختيار بشر قرار گرفته است. زبان مهم ترين وسيله ارتباط انسان با انسان هاي ديگر وبرترين ابزار براي اظهار خواسته هاي قلبي است به بياني ديگر آنچه درصفحه روح نقش مي بندد قبل از هر چيز به صفحه زبان ودر بين گفته هاي او خودنمايي مي كند. زبان با وجود كوچكي، مسئوليت سنگيني براي انسان ايجاد مي كند زيرا وظيفۀ بزرگي به عهدۀ آن گذاشته،كفروايمان تنها با زبان آشكار مي شود. هدف اين پژوهش بررسي و تبيين آفات و بركات زبان از ديدگاه نهج البلاغه و انديشه مقام معظم رهبري است كه با استفاده از منابع مكتوب كتابخانه اي و پردازش اطلاعات با رويكرد توصيفي و تحليلي به بررسي نهج البلاغه و واكاوي سخنان مقام معظم رهبري پرداخته است.يافته هاي پژوهش نشان مي دهد برخي ازآفات زبان، شش مورد شامل: غيبت و عيب جوئي، دروغ، دشنام، نكوهش بي جا و ملامت، افشاگري و بازگوئي اسرار ، دورويي و دوزباني و برخي از بركات زبان، هشت مورد شامل: صداقت، اعتدال در سخن، رازداري، موعظه، دعا وشكر، داوري و قضاوت، گشاده رويي، سنجيده سخن گفتن شناسايي شد.