بررسي شبهه دونالدسن مبني بر عدم تمايل امام سجاد به مبارزه و فعاليت سياسي با تاكيد بر نظرات مقام معظم رهبري

The investigation of Donaldson s suspicion based on Imam Sajjad s unwillingness to fight and engage in political activity with the emphasis on Ayatollah Khamenei views.

شبهه كناره گيري امامان پس از شهادت امام حسين عليه السلام از فعاليت هاي سياسي در كتاب مذهب شيعه دونالدسن بيان شده است. البته همين شبهه انزوا در اذهان بسياري از مسلمانان خصوصاً در مورد امام زين العابدين عليه السلام مطرح بوده است. مستند دونالدسن ظاهراً، دو واقعه تاريخي است: يكي عدم تعرض مسلم بن عقبه به امام سجاد عليه السلام در جريان واقعه حره و نيز عدم تعرض ابن زبير به حضرت در جريان قيام مختار. او چنين نتيجه گيري مي كند كه امام سجاد هيچ فعاليت سياسي نداشته و لذا مسلم و ابن زبير با ايشان درگير نشدند. اما با توجه به نقل هاي معتبر تاريخي از ابعاد مختلف مبارزات سياسي امام سجاد عليه السلام و تحليل هاي تاريخي انديشمند بزرگ جهان تشيع آيت الله خامنه اي بطلان اين شبهه آشكار مي شود. يافته هاي پژوهش كه به روش كتابخانه اي بدست آمده، نشان مي دهد مبارزه سياسي امام سجاد از لحظه اول شهادت امام حسين (ع) آغاز و تا آخر عمر پر بركتش ادامه يافت است؛ زيرا هدف تمام ائمه، تشكيل حكومت اسلامي بوده و هيچ كدام در انجام اين وظيفه خطير كوتاهي نكردند. اگر چه امام سجاد عليه السلام نتوانست به مبارزه مسلحانه دست بزند اما، در برابرعبيدالله و يزيد برخورد شديد سياسي داشته، همچنين تمام تلاش خود را پس از بازگشت از اسارت در جهت زنده نگهداشتن ياد و خاطره عاشورا و حراست از دستاوردهاي آن انجام دادند. ايشان با علماي درباري به شدت برخورد مي‌كرد و به تربيت صحابه شجاع و ساماندهي جمعيت شيعه پرداخته و خود و اصحاب نسبت به حكومت اموي تا حد امكان برخورد سياسي داشتند. در جريان واقعه حره و نيز قيام مختار حضرت، به دلايلي متعدد شركت نداشته و يا نقش پر رنگي ايفا نكردند تا بهانه اي براي نابودي اصل و اساس شيعه به دست دشمن داده نشود. لذا بر خلاف ادعاي دونالدسن، حيات سياسي امام سجاد (ع) خالي از عزلت نشيني است و رفتارهاي ايشان بر اساس مصالح سياسي شيعه بود.