چالش‌هاي آموزش زبان دانش‌آموزان پايه اول ابتدايي در آموزش مجازي در دوران كرونا با نگاهي به پسا كرونا

زبان ابزاري است كه انسان را به اظهارنظر درباره خود و انتقال مفاهيم و نمادهاي موجود در فرهنگ قادر مي‌سازد كه به‌وسيله افراد خلق شده است (سوينچ، 2009). به‌طوركلي، گوناگوني نظريه‌هاي زبان‌آموزي كودك، حاكي از پيچيدگي فرايند زبان‌آموزي است. هركدام از نظريه‌ها، نگاه متفاوتي به ماهيت انسان دارد. نظريه‌هايي كه اعتقاد دارند انسان بدون هيچ‌گونه توانايي خاصي متولد مي‌شود، يادگيري زبان كودك را متأثر از محركه‌اي محيطي و اصول شرطي شدن مي‌دانند. در مقابل كساني كه اعتقاد دارند كودك با مجموعه‌اي از توانايي‌ها و استعدادهاي زباني متولد مي‌شود، به نقش وراثت در زبان‌آموزي تأكيد دارند. مباني نظري مربوط به يادگيري زبان برخاسته از نظريه‌هاي عام روانشناسي يادگيري مانند نظريه‌هاي رفتاري، نظريه‌هاي مبتني بر شناخت گرايي و نظريه‌هاي رفتارگرايي شناختي هستند. بااين‌حال، نظريه‌هاي يادگيري فطري زبان و نظريه يادگيري پردازشي زبان (تعاملي)، گروه ديگري از نظريه‌هاي يادگيري زبان را تشكيل مي‌دهند كه خاص زبان‌آموزي هستند. بر اساس نظريه يادگيري پردازشي زبان (تعاملي) يادگيري‌هاي زباني انسان، نتيجه فعاليت مستمر پردازش داده‌هاي زباني در ساخت شناختي كودك است كه از محيط دريافت مي‌گردند. در اين نظريه رشد مهارت‌هاي ارتباطي در محيط واقعي، نقش مهمي در يادگيري مهارت‌هاي زباني كودك دارد (عصاره و همكاران، 1398). هدف عمده آموزش دوران ابتدايي، پرورش استعدادها و قابليت‌هاي بالقوه كودكان است. در ميان كودكان سنين مشابه، تفاوت‌هاي فردي قابل‌توجهي وجود دارد و اين ويژگي‌ها نقش مهمي را در توانايي كودكان براي به يادآوردن رويدادها به‌طورجدي ايفا مي‌كنند (بن ديانا، 2018). بحران‌هاي بهداشت عمومي مي‌تواند احساسات منفي قابل‌توجهي را در راستاي استرس و نظريه‌هاي خطر درك شده ايجاد كند. از اواخر دسامبر 2019، پنوموني ويروس كرونا از طريق انتقال انسان به انسان رخ‌داده و در حال حاضر 224 كشور جهان را درگير كرده است (وبگستر جهان سنجي ، 2021). براي دانش‌آموزان، استرس‌هاي مرتبط با كرونا ممكن است شامل نگراني‌هاي سلامتي ناشي از افزايش موارد، پيامدهاي راهبردهاي فاصله‌گذاري/انزوا و اختلال در شروع كلاس‌ها و امتحانات باشد (كاوو و همكاران، 2020). اين‌ها ممكن است منجر به احساس نااميدي، ترس از مرگ و سرخوردگي شود كه ممكن است در بين دانش‌آموزان در قرنطينه افزايش يابد. علاوه بر اين، غيرقابل‌پيش‌بيني بودن و بي‌ثباتي وضعيت در مورد زمان و نحوه مديريت بيماري و كاهش خطر به‌ويژه ممكن است چالش‌برانگيز باشد (زندي فر و بدرفام، 2020). در حالت قرنطينه و خارج از محيط و برنامه مدرسه، ممكن است دانش‌آموزان استرس، اضطراب، عصبانيت، كسالت، تنهايي و ساير احساسات را با تأثيرات كوتاه‌مدت و بلندمدت تجربه كنند. اخبار، اطلاعات غلط و شايعات در مورد كرونا ممكن است افكار و احساسات منفي را در دانش‌آموزان و آينده آن‌ها افزايش دهد (سازمان بهداشت جهاني، 2020). دانش‌آموزان عليرغم خطرات و مشكلات غالب، سطوح بالاتري از موفقيت را ابراز مي‌كنند (احمد و همكاران، 2018). از طرف ديگر، بسياري از تجربياتي كه دانش‌آموزان در طول مدت انتشار كوويد-۱۹ تجربه كرده‌اند يا خواهند كرد، مي‌تواند باعث مشكلات جدي يا مزمن شود كه ممكن است مانع موفقيت تحصيلي آن‌ها شود. تحصيلات بعد از كوويد-19 از جهات مختلف تفاوت اساسي خواهد داشت. آينده آموزش‌وپرورش مي‌تواند از تحقيقات بيشتري كه هدف آن بهبود درك افراد از دوره تحصيلي و چگونگي توسعه آن است، سود ببرد. همه دانش‌آموزان و مربيان براي گذر از اين بيماري همه‌گير و سازگاري با تأثير عظيمي كه بر آموزش دارد، به روش‌هاي نوين آموزشي ازجمله امكانات و تجهيزات اينترنتي، مجازي و ديجيتالي زيادي نياز دارند (بيل، 2020). در اين پژوهش نظريه فطري و تعاملي به‌عنوان بنيان فهم تجربه زبان‌آموزي دانش‌آموزان در دوران كرونا قرارگرفته تا تم‌هاي چالش‌هاي زبان‌آموزي احصا شوند. از اين مطالعه، پژوهشگر به دنبال كشف تجربه رويارويي دانش‌آموزان با زبان‌آموزي در بحران كوويد-19 بود تا اين خلأ پژوهشي تجربه زبان‌آموزان با سعي در پاسخ‌دهي به سؤال اصلي مبني بر اينكه چالش‌هاي زبان‌آموزي در دوران كرونا چيست، اين شكاف را پُر كند.