چالش‌هاي آموزش در مناطق داراي خرده‌فرهنگ در دوران بحران كوويد 19: تجارب زيسته معلمان بومي

شيوع ويروس كرونا كه موجب ترس هراس تمام مردم دنيا شده است. ناخواسته مدارس و اماكن آموزشي را به سمت تعطيلي كشانده است. ازآنجايي‌كه مدرسه دومين نهاد اجتماعي آموزش كودك و نوجوان مي‌باشد. موجب بروز مشكلات متعددي شده است كه لازم است با طولاني شدن ايام كرونا و احتمال عود و تكرار چنين بيماري‌هاي مشابه نگاه ويژه و متفاوت‌تري به اهميت آموزش مدارس باشد (افشارلو و عابدپور، 1399). مراكز آموزشي از اولين نهادهايي بود كه به‌سرعت توانست با ايجاد بسترهايي، موضوع آموزش را به فضاي مجازي و از راه دور منتقل كند (خادمي، 1399). با توجه به تبعات كرونا در همه زمينه‌ها، نظام آموزشي ازجمله آموزش در مناطق داراي خرده‌فرهنگ نيز از چالش‌هاي آن به دور نيستند (پاينار ،1993، نيتو، 1999). پست‌مدرنيست‌ها نيز در حمايت از خرده‌فرهنگ‌ها «ارج نهادن به تمايزات » و اصطلاحاتي نظير: «آموزش‌وپرورش آراي گوناگون » يا «آموزش‌وپرورش مرزي » را بكار مي‌برند (بنكس و بنكس 2005) همچنين در ديدگاه انتقادي هدف غايي «آزادسازي » و «رهايي بخشي » اقليت‌هاي فرهنگي است. (غريبي و همكاران، 1393). بر اساس اهميت موضوع پژوهش‌هاي، جلايري لايين (1398)، موچنج و هرارالال (2016)، هانگ و همكاران (2017)، سيانتوري، چنگ و آيو هوريت (2018) چن و ليي (2015)، اسكيسي (2016)، اليسمايل (2016)، راميرز و جافئه (2016)، يوان (2016)، ميسكو (2018)، در مورد اهميت و چالش‌هاي خرده‌فرهنگ و حقوق آموزشي آن‌ها صورت گرفته است. متخصصان گروه‌هاي قومي ايران را شامل كردها، بلوچ‌ها، فارس‌ها، تاجيك‌ها، طالشي‌ها و لرها، ترك‌ها، تركمن‌ها، ارمني‌ها، ريال سامي مي‌دانند (حاجياني، 1383). دوران همه‌گيري ويروس كرونا از اهميت خاصي برخوردار گشته است. با توجه به تبعات بحران كرونا مطالعه چالش‌هاي آن در نظام آموزشي اهميت زيادي دارد (طرلاني، 1399). پژوهش‌هاي مختلفي ازجمله تحقيق خادمي، (1399)، ميراني سرگزي و همكاران (1399)، محمدي و ناصح (1399)، در مورد چالش‌هاي مختلف كرونا در نظام آموزشي انجام گرفته است. با توجه به اهميت چالش‌هاي كرونا و كثيرالقوم بودن ايران، پژوهش حاضر در پي بررسي چالش‌هاي اساسي كرونا در مناطق داراي خرده‌فرهنگ است.