انگيزش در آموزش بر خط: اثر كاربست الگوي طراحي انگيزشي كلر بر انگيزش دانش‌آموزان دبستاني در شرايط پاندومي كوويد 19

پاندومي COVID- 19، به‌عنوان يك شرايط بيماري همه گير (بر اساس اعلام سازمان بهداشت جهاني (WHO) ) ابعاد اقتصادي، اجتماعي و آموزشي را در جوامع تحت تأثير قرار داده است (سيرون و همكاران، 2020). درحاليكه پيش ازاين معلمان در كلاس حاضر بودند و با روش‌هاي كلاسيك به تدريس مي پرداختند (كونيگ ، 2020)، اين شرايط سبب شد نظام‌هاي آموزشي با سرعت زيادي به سمت آموزش برخط تغيير جهت دهند (تزيپوفوس ، 2020؛ سيرون و همكاران، 2020). اگرچه در شرايط عادي اين نوع آموزش با تمام امكانات سختافزاري و نرمافزاري مربوط به آن، علم بشر را به سمت انقلاب بزرگ آموزشي سوق مي‌دهد (رتن ، 2020)، اما تغيير سريع به آموزش برخط، مشكلاتي در حوزه هاي مختلف آموزشي به دنبال دارد كه ممكن است به حوزههاي تكنيكي، علمي و ارتباطي مرتبط باشد (محيوب ، 2020). برخي از مطالعات نشان داده سيستم‌هاي آموزش الكترونيكي با طراحي ضعيف و نامناسب مي‌توانند كاربران را نااميد، سردرگم و علاقه آنان به يادگيري را كاهش دهند (ساريلوما ، 2010). به همين دليل ممكن است گاهي يادگيرندگان از انگيزه لازم براي شركت در كلاس برخوردار نباشند بنابراين مي‌توان گفت محيط هاي يادگيري الكترونيكي چالش‌هاي خاص خود را دارند كه يكي از مهم ترينهاي آن كاهش انگيزه فراگيران به علت يكنواختي محيط يادگيري، نبود ارتباط چهره به چهره بين مدرس و فراگيران و فراگيران با يكديگر است. به هرحال در شرايط پاندومي تغيير از آموزش چهره به چهره به آموزش برخط نه يك فرايند برنامه ريزي شده و خواسته، بلكه ضرورتي اجتناب ناپذير بوده كه نيازمند تدقيقه اي نظري و كاربردي است.