شماره ركورد كنفرانس :
5559
عنوان مقاله :
بررسي مشكلات آموزشي مجازي از ديدگاه معلمان دوره ابتدايي ناحيه 2 كرج
پديدآورندگان :
اديب يوسف استاد گروه علوم تربيتي، دانشگاه تبريز، تبريز، ايران , علوي مهتاب دانشجوي دكتري برنامهريزي درسي، دانشگاه تبريز، ايران
كليدواژه :
آموزش مجازي , مشكلات آموزش مجازي , معلمان دوره ابتدايي
عنوان كنفرانس :
هويت ايراني برنامه درسي و آموزش در عصر پسا كرونا
چكيده فارسي :
در دنيايي كه علم بشر نه هر صدسال، بلكه هر پنج سال، يك گسترش و جهش بسيار خيرهكننده را شاهد است نميتوان با قالبهاي سنتي به استقبال دانش نو رفت. امروزه استفاده از تكنولوژي، جزو لاينفك زندگي اكثريتقريببهاتفاق جوامع بشري ميباشد. مطمئناً اين تكنولوژي كه خود محصول گسترش دانش بشر بوده است نميتواند در انتقال دانش سهيم نباشد. ازاينرو در شرايط فعلي كه تمام دنيا تحت تأثير گسترش و شيوع فزاينده ويروس كرونا قرارگرفته، نهاد آموزشوپرورش نيز بهعنوان نهادي حياتي و فراگير در سطوح مختلف جامعه با مجازي كردن فرايندهاي آموزشي خود، در جهت مقابله با گسترش ويروس كرونا گامهاي اساسي برداشته است. آموزش مجازي همان استفاده از اينترنت براي يادگيري است كه از طريق ارتباط اينترنتي و مرورگر وب در هر زمان يا مكاني ميتوان به اين مقصود دستيافت (پهلواني، 1387). بهعبارتديگر اين نوع آموزشها، بهصورت رودررو و چهره به چهره و در زمان و مكان واحد انجام نميشود، بلكه آموزش، شكل مجازي دارد، شاگرد و معلم از يكديگر جدا بوده و مدرس محتواي درس را از طريق نرمافزار مديريت دروس، منابع چندرسانهاي، اينترنت، ويدئوكنفرانس و مانند آن فراهم ميكند. فراگيرندگان محتوا را از اين طريق دريافت ميكنند و به كمك اين فناوري با مدرس ارتباط برقرار ميكنند (صوفيه، 1389). ازاينرو آموزش مجازي، به هر نوع دوره و آموزشي اطلاق ميشود كه به شكلي غير از روشهاي سنتي چهره به چهره انجام گيرد (سانابريا، چاوز و گومززرامونو 2018). آموزش مجازي آموزشي غيرحضوري است كه در آن با استفاده از شبكههاي مجازي و اينترنتي، فرايندهاي آموزشي مانند؛ روشهاي آموزش، محتواي درسي، ارزشيابي و بازخورد و ... بهصورت الكترونيكي و به كمك نرمافزارهاي متنوع ارائه ميگردند. بهبيانديگر با توجه به شيوع گسترده ويروس كرونا، اين نوع آموزش با داشتن ويژگيهاي منحصربهفرد خود، موردتوجه دستاندركاران نظام آموزشي قرار گرفته است. بنابراين با در نظر گرفتن وضعيت كنوني كه نظام آموزشوپرورش تحت تأثير ويروس كرونا قرار گرفته است و بهنوعي ناگزير به ارائه فرايندهاي آموزشي بهصورت مجازي ميباشند، بهمنظور اثربخشي به آموزشهاي مجازي، ضروري است كه تمام فرايندهاي آموزشي بهدقت مورد واكاوي و ارزيابي قرار گرفته و با شناسايي معضلات آن، زمينههاي لازم در راستاي از بين بردن اين مشكلات فراهم گردد. پژوهش حاضر به بررسي مشكلات آموزش مجازي از ديدگاه معلمان دوره ابتدايي ناحيه دو كرج با رويكردي كيفي پرداخته است.