تحليل تاريخي ريشه هاي دشمني امويان با حضرت حمزه(ع)

دشمني امويان با حضرت حمزه(ع) چه در دوران قبل از حكومت و چه در دوران حكومت آنان، داراي علل و نمودهاي گوناگون بوده است. در دوران قبل از حكومت، علت عمده اين دشمني رقابت ها و دشمني هاي تاريخي بين بني اميه و بني هاشم بود و همين مسئله در روابط بين امويان و حمزه(ع) نيز تاثير گذاشته بود. نمود اين مسئله نيز در كينه آنان نسبت به عموي گرامي رسول خدا(ص) نمايان مي شد كه درنحوه به شهادت رسيدن و شيوه برخورد با پيكر وي نمايان مي شود. در دوران حاكميت نيز علت اصلي دشمني آنان با حمزه(ع)، نقش موثر ايشان در حمايت از رسول خدا(ص) و دين اسلام، بوده است. جلوه هايي از اين دشمني در تبليغ بر ضد ايشان با جعل احاديث و برخورد ابوسفيان و فرزندش معاويه در برخورد با قبر حمزه(ع)، ديده مي شود. نتيجه اين پژوهش اين است كه امويان به دليل نقش و جايگاه حمزه(ع)، به او دشمني مي ورزيدند تا به اين وسيله مقام محبوب ترين شخص نزد پيامبر(ص) و اهل بيت(ع) را تخفيف دهند. به همين خاطر هم بود كه در كلام اهل بيت(ع)، مباهات به حمزه(ع) ديده مي شود. از حيث روشي نيز روش پردازش داده ها در اين پژوهش، توصيفي- تحليلي و نيز تحليل محتوايي است.