بررسي نقش زنان در رقص ايراني پيش از اسلام

پژوهش حاضر با هدف بررسي نقش زنان در رقص ايراني قبل از اسلام انجام شد. بررسي پيشينه هاي داخلي موجود در زمينه رقص نشان داد كه اغلب پژوهش هاي موجود در اين زمينه به مفهوم رقص و تاريخچه آن پرداخته اند و موضوع رقص آييني را در اقوام مختلف ايراني اعم از گيلاني، ترك، لر، كرد و غيره مورد بررسي قرار داده اند. اما هيچ يك از اين پژوهش ها به موضوع زن و رقص نپرداخته اند. اسناد موجود در زمينه منابع تصويري و نقوش به جاي مانده در آثار هنري در باب هنر موسيقي و رقص نشان داد كه حضور جدي زنان در رقص با سقوط ايلخانان و آغاز دوره فترت در ايران وشكل گيري دولت تيموريان و حمايت آنها از انواع هنرها، آغاز شد. موسيقي اجرا شده توسط زنان اغلب در اندروني‌ها و براي مخاطبان زن و همچنين براي پادشاه بوده، يعني حوزه اي خانوادگي به شمار مي رفته است. اما كم كم رقص زنان به مجالس عياشي كشيده شد به گونه اي كه زنان فعال در حوزه رقص به عنوان زنان بدكاره معرفي شدند و شايد به همين دليل است كه بعد از ظهور اسلام در كشور رقص براي زنان ممنوع اعلام شد.