عوامل موثر بر استفاده از تكنيك هاي نوين آموزشي در جهت پيشبرد و ارتقا كيفي آموزش ( مطالعه موردي: شهرستان اهواز)

پيشرفت روز افزون علوم و تحقيقات گوناگون در حيطه هاي مختلف حاكي از آن است كه اطلاعات بشر روز به روز افزايش مي يابد و مطالب جديدي به دست مي آيد. امروزه هر فرد بشر ناچار از استفاده يافته هاي جديد است. روش تدريس فعال و نوين كه در آن مشاركت دانش آموز و معلم را مي طلبد و به جاي انتقال مطالب به دانش آموز، به افزايش توانايي يادگيرنده در فرآيند يادگيري عنايت دارد. بنابراين الگوي تدريس نقش بسيار مهمي در يادگيري دانش آموزان و در كل روند آموزشي دارد. هدف پژوهش حاضر بررسي عوامل موثر بر استفاده از تكنيك هاي نوين آموزشي در جهت پيشبرد و ارتقا كيفي آموزش مي باشد. جامعه آماري اين تحقيق دبيران مقطع سوم راهنمايي آموزش و پرورش شهرستان اهواز به تعداد 315 نفر بودند كه از بين آنها تعداد 175 نفر با استفاده از جدول مورگان و با روش نمونه گيري اتفاقي انتخاب شد. براي تجزيه و تحليل داده ها با استفاده از آمار توصيفي و استنباطي از نرم افزارSPSS استفاده شد. يافته ها نشان داد؛ متغير سن، سطح تحصيلات و سابقه كار باعث ايجاد افزايش انگيزه و خلاقيت معلمان جهت استفاده از روش هاي نوين تدريس تأثير معني داري داشته كه باعث افزايش و ارتقا كيفي سطح آموزشي مي شود.