تعهدات زيست محيطي مشترك كشورهاي حوزه خليج فارس

خليج فارس دريايي است بسيار كم عمق وعميق ترين نقطه آن به 40 فاتوم (واحد دريايي عمق پيمايي)مي رسدكه دركناره هاي ايران 450 مايل است. سازمان بين المللي دريانوردي ،منطقه دريايي خليج فارس ودرياي عمان رابه عنوان منطقه ويژه دريايي اعلام نمود.منطقه ويژه دريايي به منطقه اي گفته ميشود كه به دلايل شناخته شده فني ،به كارگيري روشها ومقررات اجباري براي پيشگيري ازآلودگي ناشي ازمواد نفتي وزباله الزامي ميگردد.اعمال اين متدهاي اجباري به دولتهاي ساحلي مناطق ويژه دريايي اجازه ميدهدتااقدامات وسيعتري رابه منظورپيشگيري ازآلودگي محيط زيست دريايي اجرا نمايند. برطبق اين كنوانسيون،مناطق ويژه نيازبه سطح ويژه اي ازحفاظت نسبت به ديگر مناطق دريايي دارند. براساس اين مقررات هيچ كشتي حق تخليه موادزائدوزباله هاي خودرادرآبهاي منطقه ندارد. تمام كشتي هايي كه وارد منطقه ويژه دريايي مي شوند ملزم به رعايت كليه الزامات كنوانسيون مارپول هستندوبايدگواهينامه هاي فني وگواهينامه هاي مارپول را اخذ نموده باشندكه اين گواهينامه ها توسط بازرسان كشورهاي صاحب بندرمنطقه موردكنترل وبازرسي قرارخواهد گرفت. هدف ازاين پژوهش بررسي مناطق ويژه دريايي ومناطق حساس دريايي ونيز الزامات منطقه ويژه دريايي براساس مارپل مي باشد. روش انجام پژوهش تحليلي و توصيفي و مبتني برمطالعات نتايج اين پژوهش به ارائه راهكارهايي جهت حفاظت از محيط زيست مناطق ويژه وحساس دريايي درخليج فارس برمبناي الزامات بين المللي مي پردازد، لذادراين پژوهش به بررسي هزينه هاي ناشي ازآلودگي دريايي درمنطقه موردمطالعه پرداخته شده واصول مديريتي درجهت كاهش اين هزينه ها ذكرگرديده است.