اهميت توسعه و ترويج فعاليت‌هاي فرهنگي هنري در تقويت هويت ملي‌گرايي

هويت ملي ايرانيان به عنوان ماحصل خودآگاهي نسبت به انباشتي تاريخي از تجربه‌هاي فرهنگي، سياسي و اقتصادي، سرزميني به‌نام ايران، مانند ساير كشورهاي جهان، پديده‌اي مدرن است كه به تدريج بعد از ارتباط ايران با غرب به ويژه بعد از شكست‌هاي متعدد از روس‌ها و اعزام نخبگان ايراني و پيدايي مشكل هويت در نزد اين افراد، در ايران پديدار گرديد. درحالي كه هويت‌هاي جهاني و فراملي در حال گسترش هستند و انسان‌هاي روي زمين روز به روز سلايق، تعلقات و ادراكات جهاني‌تري پيدا مي‌كنند، هويت‌هاي قومي و محلي، كه برآيند مقاومت در مقابل فرهنگ‌هاي جهاني هستند، نيز روز به روز قدرت و ظهور بيشتري مي‌يابند. حتي پيش‌بيني مي‌شود فرهنگ جهاني مجموعه بسيار متنوع و گسترده‌اي از فرهنگ‌هاي كوچك محلي و قومي باشد. اكنون بايد ديد كه وضعيت فرهنگي كشور ما در عصر جهاني شدن چگونه خواهد بود و آيا قادر خواهيم بود هويت سياسي ـ فرهنگي خودمان را براساس نيازها و درخواست‌هاي خود شكل دهيم؟ پرواضح است كه اگر استراتژي دقيق و منسجم و سياست‌گذاري صحيحي در مورد مسئله قوميت‌هاي ايراني طراحي و اجرا نشود، نمي‌توان مطمئن بود كه هويت قومي و هويت ملي ما ايرانيان، با دسيسه‌هاي بيگانگان سودجو، در تعارض قرار نگيرد و آنچه مي‌تواند سبب قوت و بالندگي فرهنگي ما شود، به نقطه ضعف تبديل نگردد.