تاثير فردي و اجتماعي مرگ انديشي و باور به معاد

مرگ از فراگيرترين موضوعاتي است كه همه انسانها را در برمي‌گيردو به هيچ وجه استثنابردار نيست ؛ اعتقاد به زندگي بعد از مرگ و باور به معاد كه از اساسي ترين دغدغه همه اديان از جمله دين اكمل اسلام است، مساله اي است كه فطرت انسان نيز اگر غبار روزمرگي و عادت به ماديت نگرفته باشد،به آن اذعان دارد؛اما همين مرگ نقطه آغازيني براي شروع تفاوتها هم هست،تفاوتهايي كه از اعتقاد به دوران بعد از مرگ يعني معاد، جان مي گيرد . اين مقاله برآن است تا به روش تحليلي - توصيفي، با تامل در باب مرگ و مرگ آگاهي، تبييني ازويزگيهاي رفتاري انسان مرگ انديش و معاد باور را از منظر قرآن ارائه دهدوتاثير بود و نبود اين اعتقاد را در زندگي فردي و اجتماعي او تبيين نمايد. تغيير نوع نگاه انسان به زندگي و هدف از آن ، معنادار و هدفمند ساختن زندگى، امنيت و آرامش رواني، كنترل غرايز و پرورش فضيلت‌هاي اخلاقى، انجام دادن اعمال صالح و پرهيز از اعمال ناشايست ودر نهايت حفظ سلامت جامعه همه وهمه از اعتقاد ، باور و انديشيدين به مرگ ومعاد قببل از هر كارسرچشمه مي گيرد. مي توان گفت مرگ عدالتي براي همگان به سوي دروازه آخرت است تا وجود و طلوعش چشم‌اندازي براي عدالت اُخروي باشد؛ در يك جمع‌بندى، معاد انديشي ، از انجام وظايف الهي فرد آغاز مي‌شود و در يك سير زنجيره وار به تهذيب فرد، خانواده و جامعه مي‌انجامد.