بررسي نقوش بناهاي تاريخي آجري شهر دامغان

ايران سرزميني است با قدمتي ديرينه كه در نقاط مختلف آن آثار گوناگوني از دوره هاي مختلف قرار دارد. در معماري اسلامي تزئين و آرايش ساختمان جز لاينفك معماري محسوب مي شود كه دوره سلجوقي يكي از درخشان ترين دورهاي ابداع و توسعه صنايع و هنرهاي مختلف اسلامي است كه در آجر كاري كاشي كاري-گچبري و مقرنس كاري، نمود بارزي دارد كه با الهام از معماري عصر پيش از اسلام به شكوفايي رسيد. در تزيينات بناها ، آجر به عنوان يك عنصر تزييني استفاده مي شده است كه قبل از سلجوقيان، آل بويه و غزنويان نيز تزيينات آجركاري زيادي در بناهاي خود داشتند، اما معماران سلجوقي مراحل تكامل را طي كرده و اين هنر را به درجه كمال رساندند.از جمله اين آثار با ارزش مي توان به نقوش آجري اشاره كرد. نقوش آجري شهر دامغان از نمونه هاي با ارزش قرن پنجم هجري است كه داراي تزئينات آجري چشمگير و زيبايي است. اين پژوهش با بررسي نقوش تزئيني آجري، در پي آن است كه آنها را مطالعه نموده و مورد بررسي قرار دهد.