بررسي تاثيرات متقابل وضعيت نقدينگي و سياست هاي مديريت سرمايه در گردش در شركت هاي سيمان پذيرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران

در اقتصاد پرچالش كنوني با فشارهاي فزآينده محيطي ومنابع خارجي محدود، دارايي ها و بدهي هاي جاري يعني سرمايه در گردش بنگاه هاي اقتصادي از اهميت زيادي برخوردار است ومديريت بهينه سرمايه در گردش بنگاه ها مي تواند به عنوان يك مزيت رقابتي براي آنها محسوب شود . با توجه به جايگاه و اهميت سرمايه در فرايندهاي سازماني،مديريت آن از اهميت خاصي برخوردار مي باشد. زيرا چنانچه نوع استراتژي مديريت دارائي هاي جاري و بدهي هاي جاري در موقعيتي معين به گونه اي مناسب انتخاب شود . امكان دستيابي به بهترين استراتژي مديريت سرمايه در گردش فراهم خواهد شد . بررسي، كنترل و برنامه ريزي درباره اقلام سرمايه در گردش به منظور انتخاب بهترين راهبرد در مديريت آن بايستي منجر به افزايش بازدهي، توان نقدينگي، توان پرداخت بدهي و تداوم فعاليت واحد انتفاعي گردد. تحقيق حاضر نتيجه تحقيق عملي است كه در چارچوب كلي قياسي – استقرائي انجام شده است و با استفاده ازروش هاي آماري همبستگي ارتباط بين بازدهي، نقدينگي، و توان پرداخت بدهي واحد انتفاعي را با استراتژي مديريت سرمايه در گردش در مورد شركتهاي سيمان پذيرفته شده در بورس اوراق بهادار را مورد بررسي قرار داده است. و هدف از انجام آن شناخت تاثيرات متقابل وضعيت نقدينگي و سياست هاي مديريت سرمايه در گردش در شركت هاي سيمان پذيرفته شده در بورس بوده است. نتايج تحقيق نشان مي دهد كه بين استراتژي مديريت سرمايه در گردش ونسبت بازده سرمايه گذاري،توان سود دهي ،توان نقدينگي، نسبت آني ونسبت جاري ارتباط معناداري وجود دارد و از لحاظ آماري معني دار است ،ورابطه بين استراتژي مديريت سرمايه در گردش و توان پرداخت بدهي،حاشيه سود عملياتي ونسبت بازده ارزش ويژه از لحاظ آماري معني دار نيست.