نقش متغيرهاي كلان اقتصادي بر ساختار سرمايه‌‌ي شركت‌هاي پذيرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران

اولين هدف شركت هاي انتفاعي، كسب حداكثر ارزش براي سهام داران مي باشد. با اين حال حداكثرسازي ارزش شركت با در نظرگرفتن تركيب بدهي شركت كار آساني نيست، چرا كه هزينه ها و مزاياي اوراق بهادار در اين امر دخيل مي باشد. انتخاب نادرست ساختار بدهي ممكن است منجر به بحران مالي شده و در نهايت شركت را به ورشكستگي بكشاند. هدف از اين پژوهش بررسي نقش متغيرهاي كلان اقتصاد بر ساختار سرمايه شركت هاي پذيرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران مي باشد. براي پاسخ دادن به اين سئوال به بررسي عوامل تشكيل دهنده ي ساختار سرمايه متغيرهاي اقتصادي، طي سال هاي 1392 تا 1398 پرداخته است. اين مطالعه داراي دو فرضيه ي اصلي و شش فرضيه ي فرعي مي باشد. براي آزمون فرضيات از رگرسيون خطي چندگانه و با تكنيك از نرم افزار ايويوز استفاده شده است. يافته ها نشان دادند كه رابطه ي مثبت و معني داري بين نرخ ارز و نسبت بدهي كل و بلندمدت وجوددارد؛ درحالي كه بين نرخ تورم و نرخ بهره با نسبت هاي بدهي كل، رابطه اي منفي و معني دار وجود دارد.