يادگيري مبتني بر بازي

يكي از مسائل مهمي كه دربحث آموزش مطرح مي باشد، ايجاد موقعيت هاي يادگيري تعاملي و استفاده از بازي در فرايند يادگيري و ياددهي مي باشد. محيط هاي يادگيري تعاملي شامل موقعيت هايي هستند كه در آن ها دانش آموزان به جاي اينكه گيرندگان غيرفعال اطلاعات باشند، خود به طور مستقيم در فرايند يادگيري شركت فعالانه دارند. يكي از موقعيت هاي تعاملي بين معلم و شاگرد، بازي هاي آموزشي است. انتخاب بازي به عنوان اساس فرايند ياد دهي يادگيري، مي تواند نقطه عطفي در راستاي كسب تجربه ضروري براي ايجاد تغييرات پايدار رفتاري يا همان يادگيري فراگيران باشد.يادگيري از طريق بازي ، بر موفقيت دانش آموزان در آينده ، تعاملات اجتماعي و نحوه برخورد با هنجارها تا آغازتفكر علمي دانش آموزان تمركز دارد و باعث تمركز هوش هيجاني، خلاقيت و استدلال هاي فكري در دانش آموزان مي شود. در اين مقاله به بررسي مفهوم بازي، تعاريف و نظريه انديشمندان در خصوص بازي، فوايد بازي و تاثير آن در تحقق يادگيري و رشد فكري، قواي جسماني و عاطفي و شخصيتي دانش آموزان پرداخته شده است و از طرفي ديگر، پژوهش هاي داخلي و خارجي مرتبط با موضوع بازي هاي آموزشي مورد بررسي قرار گرفته است. مسئولين آموزش بايد بكوشند با اتخاذ تدابيري، بازي هاي آموزشي را با برنامه هاي درسي پيوند بزنند تا با ايجاد انگيزه در دانش آموزان موضوعات آموزشي را در ذهن آن ها نهادينه كنند.