تربيت در نظام جزايي اسلام

رسوخ بزهكاري و وقوع جرائم و ريشه دار شدن آن ها باعث نگراني جدي سيستم هاي تربيتي و نظام هاي كيفري شده است، چرا كه بزهكاري و جرايم در متن پديده هاي اقتصادي، فرهنگي، سياسي، مذهبي و خانوادگي جامعه اتفاق مي افتند. ادغام پيشگيري از جرم و عدالت كيفري در ايجاد رويكردهاي طولاني مدت براي مقابله با جرم و خشونت ضروري است. اطمينان از رعايت اين ايده از در تمام مراحل حيات آدمي از كودكي تا بزرگسالي براي ايجاد جوامع امن بسيار مهم است. از اين منظر مي توان بر اهميت اساسي تربيت براي جلوگيري از جرم تأكيد كرد. در اين ميان تربيت ديني و فقه التربيه اسلامي براي پيشگيري از جرم و خشكاندن علل و ريشه هاي آن داراي اصول، مباني و روشهاي بديعي است. اين نوشتار با روش اسنادي و كتابخانه اي به بررسي و تبيين ارتباط اصول تربيت ديني و نظام جزائي اسلام مي پردازد. در اين مقاله مشخص مي گردد كه ارتباط بين تربيت ديني و سيستم كيفري اسلام يك رابطه عميق در اصول و مباني است و به مي توان چنين گفت كه نظام جزايي در اسلاام در تداوم مسائل تربيتي است كه با عنايت به اين همبستگي، قانونگذار و عوامل مسئول تربيت افراد از خانواده تا نهادهاي تربيتي جامعه، مي توانند نقش آفريني مناسب تري در هدايت جامعه به سوي پايداري و كاهش ميزان جرايم و بزهكاري بردارند..