بررسي ارتقاي انگيزش و پيشرفت تحصيلي از طريق آموزش زمينه محور در دروس علوم تجربي دوره دوم ابتدايي شهرستان اروميه سال تحصيلي 1401-1400

منظور از آموزش زمينه محور، روشي است كه در آن معلم مفاهيم را با مثال و مصداق هايي از محيط زندگي فراگير ارايه مي كند.اين تحقيق به منظور بررسي اثربخشي آموزش زمينه محور در دروس علوم تجربي در دوره دوم ابتدايي شهرستان اروميه انجام مي پذيرد.روش مورد استفاده در پژوهش حاضر از نوع شبه تجربي و طرح پيش آزمون و پس آزمون با گروه گواه و از لحاظ هدف كاربردي است. جامعه آماري پژوهش كليه دانش آموزان دوره دوم ابتدايي شهرستان اروميه و به صورت تصادفي به دو گروه آزمايش و گواه جايگزين شدند. آموزش با رويكرد زمينه محور طي 10 جلسه براي گروه آزمايش اجرا شد. جهت جمع آوري داده ها از پرسشنامه انگيزش تحصيلي و نمره پيشرفت تحصيلي استفاده گرديد. داده ها با استفاده از تحليل كوواريانس چند متغيره مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت.يافته هاي تحقيق نشان داد كه آموزش مبتني بر رويكرد زمينه_ محور بر پيشرفت تحصيلي دانش آموزان در گروه آزمايش نسبت به گروه گواه بيشتر و تفاوت ميانگين هاي آنان معنادار است. با توجه به اثر معنادار رويكرد زمينه محور بر پيشرفت تحصيلي، چنين برنامه هايي مي بايست مورد توجه بيشتري دركلاس هاي درس قرار گيرند و توجه ويژه اي از طرف مراكز آموزش و پرورش براي استفاده هر چه بيشتر به رويكرد زمينه محور مبذول گردد و وسايل و امكانات نيز در اختيار مدارس و معلمان قرار گيرد.