تاثير احياي پارچه هاي تاريخي اقوام بر پوشاك درافزايش جاذبه صنعت گردشگري

تاريخ نساجي در ايران به آغاز عصر نوسنگي مي رسد. به گواهي اسناد و مدارك به دست آمده از يافته هاي باستانشناسي، سرزمين كهن پارس با پيشينه چندين هزارساله خود يكي از مهمترين خاستگاه هاي تمدن بشري را شكل مي دهد. ميراث مادي يعني هر آنچه به صورت اشياي مادي از گذشتگان باقيمانده و بسياربرفرهنگ جامعه تأثيرگذار است. يكي از نمودهاي اين ميراث مادي، پوشاك و لباس است.همچنين يكي از جاذبه هاي سفر به شهر هاي مختلف و گردش در كوچه و محلات، ديدن لباس هاي محلي و آشنايي با فرهنگ پوشش سنتي و تاريخي مي باشد. لذا در اين مطالعه كتابخانه اي به بررسي احياي پارچه هاي تاريخي بر پوشاك در توسعه صنعتي گردشگري پرداخته شده است.