حجيت قول صحابه از ديدگاه فريقين با تكيه برآيات قرآن

حجيت قول صحابه ي پيامبر (صلّي الله عليه وآله وسلّم)وحدودآن،همواره ازمباحث كليدي و مورداختلاف عامه وخاصه بوده است.اين پژوهش، ضمن پاسداشت حرمت و جايگاه ياران پيامبرخدا (صلّي الله عليه وآله وسلّم)، همچنين، هشداري است به همه جوامع مؤمن كه صرف رؤ يت وقرابت جسماني با رهبران ديني انسان را از لغزش هاوآسيب ها مصون نگه نمي دارد. بعد از ارتحال نبي مكرم اسلام(ص)، علي رغم سفارشات ووصاياي حضرت وتعيين مصاديق حقيقي مرجع علم ودين از ناحيه ي نبي اكرم (ص)، مرجعيت علمي مسلمين ازمسير اصلي منحرف وبه بيراهه كشيده شد.در اين ميان عده اي كه صاحب نفوذ بودندبا تعيين مصاديق جعلي،مسيرافراط وتفريط وموجبات تفرقه بين مسلمين رافراهم نمودند. اين پژوهش به مستنداتي كه قول صحابي را حجيت نمي داند ،در غالب آيات وروايات پرداخته است وشواهدي هم، دال بر اين مطلب است كه قول صحابي بايد مبرا از برخي رفتارها باشد همچون جنايتها واختلاف بين صحابي با يكديگر ومخالفت بعضي صحابه با پيامبر كه از بارزترين رفتارهاي ضد اخلاقي مي باشد بيان شده است، چرا كه صحابه بايد راهرو راه پيامبر(ص) خود باشد بايد تعاليم حضرت را اجرا نمايد تا خدشه اي به دين اسلام وارد نسازد. در پردازش روش توصيفي وتحليلي ودر جمع آوري اطلاعات روش كتابخانه اي با فيش برداري مي باشد. نهايتابراساس ادله بررسي شده نمي توان قول صحابي را به طور مطلق يكي ازمنابع دين خدا شمرد و جاي اعتماد عام وبي چون و چرا به قول صحابه درعرصه هاي مختلف تفسير قرآن،مسائل فقهي وغيره باقي نمي ماند.