بررسي فقهي فروش اموال فكري

اموال فكري از اموال منقول هستند كه متضمن خلاقيت و تخيل هستند و معمولاً بعنوان «آفريده هاي فكري» شناخته مي شوند. كپي رايت، علائم تجاري، اسرار تجاري و حق اختراع ها از اين اقسام به شمار مي روند. سؤال اساسي در اين رابطه اين است كه آيا اموال فكري به فروش مي رسند؟ در اين رابطه، قانونگذار با هدف تعريفي كامل از مورد معامله به وضع ماده 214 و 338 قانون مدني پرداخته و اين در حالي است كه مضمون دو ماده موردنظر با ابهاماتي روبروست. اين پژوهش كه به روش توصيفي- تحليلي صورت پذيرفته، فروش اموال فكري از جنبۀ فقهي را مورد بررسي قرار داده و چنين نتيجه گيري نموده است كه تعاريف ارائه شده در ضمن مواد مذكور ناتمام است؛ زيرا در جامعه كنوني، هر مالي اعم از عين، منفعت و حقّ مورد خريد و فروش واقع مي شود و ااموال فكري نيز از اين قاعده مستثني نيستند. اين مطلب با دقّت در كاربرد عرفي قابل درك است.