كيفرگذاري مطلوب در پرتو اهداف آينده نگر كيفر در نظام حقوقي ايران

كيفرگذاري كه گامي مهم در فرايند مقابله موثر با پديده مجرمانه به شمار مي‌رود، مي‌بايست از ظرفيت و يافته‌هاي اصول حاكم بر كيفر، اهداف كيفر و شرايط و مقتضيات پيراموني جرم بهره كاملي برد. در حوزه اهداف حاكم بر كيفر، دو نوع اهداف گذشته نگر و آينده نگر به چشم مي‌خورد كه اهداف گذشته نگر به جهت نگاه صرف خود به جرم و مجازات فارغ از مجرم، چندان كارآيي نداشته و اين اهداف آتيه نگر است كه با رويكرد تحولي خود، همواره در پي كسب منفعت معقول و عقلايي از دريچه اعمال مجازات است و مجرم را نيز همچون جرم و مجازات، در اين فرآيند مهم و اساسي مي‌داند. كيفرگذاري مطلوب براي پيشرفت و موفقيت نظام عدالت كيفري مي بايست كيفرهاي تعييني را متناسب با چارچوب هاي اهداف آتيه نگر چون اصلاح و درمان (بازپروري)، بازدارندگي عام و خاص، سلب توان بزهكاري و ارضاء مجني عليه يا بازماندگان وي در نظر گرفته و با هماهنگي با اهداف مدنظر، اقدام به كيفرگذاري مطلوب و شايسته نظام حقوقي نمايد. در پژوهش حاضر كه با روش تحليلي، كاربردي و كتابخانه‌اي نگارش يافته است، هدف آن است كه ضمن شناسايي و تبيين اهداف آينده نگر كيفر، راهكارها و الزامات تعيين كيفر در مرحله كيفرگذاري مورد تدقيق و بررسي قرار گيرد تا مقنن با الهام از اين دستاوردها، كيفري متناسب، موثر و هدفمند را به مقام قضايي عرضه دارد.