بررسي نقش توزيع مراكز خدمات درماني در عدالت فضايي مناطق روستايي

عدالت فضايي در توزيع مراكز درماني از جمله عوامل موثر در سلامت جامعه روستايي محسوب شده و يكي از عوامل دست يابي به توسعه پايدار روستايي و منطقه اي است. در اين پژوهش به بررسي نقش توزيع مراكز خدمات درماني در عدالت فضايي مناطق روستايي استان كردستان پرداخته شده و چگونگي توزيع خدمات درماني در سطح دهستان هاي استان كردستان از ديدگاه عدالت فضايي بررسي مي شود. روش تحقيق در اين پژوهش، توصيفي- تحليلي و شيوه گردآوري داده ها اسنادي و كتابخانه اي مي باشد. در اين پژوهش از ۲۰ شاخص در حوزه خدمات درماني روستايي استفاده شده است. نتايج بيانگر آن است از طريق پرسشنامه ميزان رضايت مراجعين به مراكز خدمات درماني روستايي، از دسترسي و نحوه ارائه خدمات درماني در حوزه هاي روستايي، سنجيده شده است. جامعه آماري تحقيق را كليه خانوار هاي روستايي استان كردستان تشكيل مي دهد. نتايج نشان ميدهد كه ميزان رضايت مندي پاسخ گويان از دسترسي و نحوه ارائه خدمات درماني روستايي در سطح مطلوبي قرار ندارد. از طرف ديگر، ميزان رضايت مندي پاسخ گويان در شهرستان هاي مختلف استان داراي تفاوت معناداري است. به صورتي كه شهرستان بيجار بيشترين و شهرستان مريوان كمترين ميزان رضايت مندي از خدمات درماني روستايي را به خود اختصاص داده است. ميزان رضايت مندي در ابعاد مختلف خدمات درماني داراي تفاوت است. بيشترين رضايت مندي در بعد پزشك معالج و كمترين ميزان رضايت نيز، در بعد رضايت كلي است. همچنين با افزايش آگاهي اجتماعي از ميزان رضايت مندي كاسته مي شود.