بررسي تأثيرات نوآوري فني و انرژي هاي تجديدپذير بر آلودگي محيط زيست در كشورهاي منتخب با آلودگي پايين

روبه اتمام بودن منابع تجديدناپذير، افزايش آلودگي، افزايش فقر و اهميت رشد اقتصادي دلايل محكمي براي انتقال به سمت اقتصاد سبز را فراهم مي كند. بنابراين با توجه به وخامت وضعيت آلودگي هوا و نقش كليدي كه انرژي هاي تجديدپذير در كاهش غلظت گازهاي گلخانه اي در جو مي توانند داشته باشند و اثر مثبتي كه فناوري هاي انرژي تجديدپذير در تحريك رشد اقتصادي پايدار و اشتغال زايي دارند. لذا در كشورهايي كه داراي سطح آلودگي پاييني هستند، اين انتظار وجود دارد كه از انرژي هاي تجديدپذير و پاك و فناوري هاي نوين استفاده كنند و همين موضوع بر روي ساير مولفه هاي اقتصادي تأثير بسزايي داشته است. در اين مطالعه تلاش مي شود اين رابطه (رابطه بين انرژي هاي تجديدپذير و فناوري هاي نوين با آلودگي زيست محيطي) براي كشورهاي منتخب با سطح آلودگي پايين با استفاده از روش كوانتايل پانلي طي دوره زماني 1990 تا 2016 مورد بررسي قرار گيرد. نتايج نشان داد كه در چندك هاي مختلف مصرف انرژي هاي تجديدپذير و تجديدناپذير به ترتيب سير و شدت افزايشي و كاهشي داشته اند و به ترتيب داراي اثرگذاري منفي و مثبتي بر انتشار دي اكسيدكربن به عنوان شاخصي از آلودگي هستند. شاخص نوآوري فني عمدتاً در طول چندك ها داراي اثرگذاري منفي بر آلودگي بوده است. لذا پيشنهاد مي شود در اين گروه از كشورها توجه بسزايي به روند شكل گيري نوآوري در عرضه و مصرف انرژي به لحاظ اقتصادي و زيست محيطي شود و از تكنولوژي هاي كاهنده كربن و پاك استفاده شود.