عمق بخشيدن به يادگيري دانش آموزان با تقويت دقت و توجه و تمركز

معلمان بيشترين برخورد فيزيكي وعاطفي با دانش آموزان را دارند و ميتوانند به راحتي پس از مدتي نقاط ضعف و قوت انها را پيدا كنند و انها را مرتفع سازند.معلم بايد با دانش آموزش رفتار نيكويي داشته باشد تا بتواند به بهترين شكل ممكن انها را دريابد و از نظر روحي خود را به انها نزديك كند.انگاه است كه دانش اموز با فراغت بال به سوي معلم روانه ميشود و مشكلات خود را بيان ميكند و درصدد پيگيري و رفع انها ميرود.معلمي كه در واقع به معناي اصل ذات كلمه معلم باشد و يك مدرس صرف نباشد ميداند كه بايد در كنار تدريس مفاهيم كتب درسي به شناخت روحيات و احوالات دانش آموز بپردازد تا بتواند به وسيله ي ان به مشكلات انها پي ببرد و در پي ان اشتباهات و مشكلات انها را رفع كند. لذا با توجه به فضاي كنوني جامعه كه با ويروس كرونا عجين شده است و از اين حيث مدارس نيز درگير شده اند پس نياز به كلاس هاي مجازي شديدا احساس ميشد كه در كنار اين نياز بايد يك سري موانع هم درنظر گرفته ميشد اعم از اينكه دانش اموز در فضاي خانه كه يك فضاي دوستانه است نه فضاي اموزشي چگونه بتواند حواس ، دقت و تمركز خود را به درس و معلم معطوف كند؟ مشكلات دقت و توجه باعث افت يادگيري مطالب درسي مي شود فلذا من انگيزه اي پيدا كردم تا با استفاده از اين پروژه كه در آن از ابزار هايي مانند مشاهده ،اندازه گيري، پرسشنامه، مصاحبه و اعتبار سنجي همكاران استفاده كرده ام اين مشكلات را در كلاس خودم رفع كنم. اين پروژه حاصل تحقيقات و تجربيات خودم و استفاده از كتب روانشناسي و روش تدريس و استفاده از تجربيات ديگر همكاران و همكاري اوليا محترم ميباشد كه ارائه شد.