نگاهي توصيفي تحليلي بر رويكردهاي اخلاق شهروندان در شهر با تاكيد بر نظريه هاي اخلاق مدار

اخلاق در شهر يكي از پاراديم هاي هزار سوم شهر پيشرو مي باشد . توجه به مفاهيم انساني شهروندان در شهر نسبت به هم و رعايت اصول اوليه همزيستي در جامع انساني از اهميت خاصي برخوردار است.شهر كه به عنوان بزرگترين تجمع جوامع انساني با پيچيدگي ها و مشكلات خاص ، نيازمند نگاه ويژه به بحث اخلاق در بين شهروندان مي باشد. روش پژوهش توصيفي و تحليلي و ميداني مي باشد و براي جمع آوري داده هاي از روش كتابخانه ايي و اسناد و بررسي منابع مرجع استفاده شده است . براي تحليل داه هاي از روش استدلالي عقلي و تحليلي بهره گرفته شده است. نتايج پژوهش بيانگر اين است كه در بحث اخلاق شهروندي رويكردهاي متفاوتي توسط نظريه پردازان ارائه شده است كه هر يك از اين محقيقين به تناسب نگاه علمي و فلسفي كه داشتند به بحث اخلاق در شهر پرداختند و اين رويكردها در صورتي كه وارد مطالعات بخش معنويات شهر شود، مي تواند بسيار از ناهنجاريهاي شهري كه در نتيجه بداخلاققي شهروندان اتفاق مي افتد، پيشگيري كند. لذا پيشنهاد مي شود كه در مراكز علمي و رسانه هاي عمومي به رويكردهاي علمي فلسفي اخلاق در حوزه سكونتگا هاي شهري پرداخته شود.