تاثير سرمايه در گردش بر اعطاي تسهيلات واحدهاي توليدي (مورد مطالعه: بانك دي)

هدف پژوهش حاضر بررسي تاثير سرمايه در گردش بر اعطاي تسهيلات واحدهاي توليدي در بانك دي بود. روش پژوهش از نظر هدف كاربردي و از نظر نوع داده آميخته بود. جامعه آماري بخش كيفي پژوهش شامل خبرگان و مديران ارشد بانك دي بودند كه با استفاده از روش نمونه گيري هدفمند و اصل اشباع 30 نفر به عنوان حجم نمونه انتخاب شد. گروه دوم از جامعۀ آماري اين پژوهش، شامل كليه مشتريان تسهيلات سرمايه در گردش بانك دي در شهر تهران بودند كه با استفاده از روش نمونه گيري تصادفي خوشه بندي شده استفاده شد و خوشه‌ها شامل نوع فعاليت واحدها بود و در نهايت 385 نفر به‌عنوان حجم نمونه انتخاب شد. در اين پژوهش به‌منظور گردآوري داده‌ها از روش كتابخانه اي، مصاحبه نيمه ساختاريافته (بخش كيفي) و پرسشنامه استاندارد (بخش كمي) استفاده شد. به منظور بررسي روايي پرسشنامه از روايي صوري، محتوا و سازه استفاده شد و به منظور محاسبه پايايي آن نيز از ضريب آلفاي كرونباخ و پايايي تركيبي استفاده شد كه نتايج بيانگر روا و پايا بودن پرسشنامه محقق ساخته بود. در بخش كيفي براي شناسايي عوامل موثر و محدوديت‌هاي بانكي در اعطا تسهيلات سرمايه در گردش در بانك دي از فرآيند دلفي فازي استفاده شد و براي تعيين رابطه بين عوامل از مدل ساختاري تفسيري استفاده شد. در بخش كمّي نيز با توجه به سؤال پژوهش از روش هاي آمار توصيفي و استنباطي(مدل سازي معادلات ساختاري، تحليل عاملي اكتشافي مبتني بر حداقل مربعات جزئي) و با استفاده از نرم‌افزارهاي Spss-v21 و Smart PLS-v3 استفاده شد. نتايج حاصل از پژوهش نشان داد كه از بين عوامل موثر بر سرمايه در گردش واحدهاي توليدي توان بازپرداخت بالاترين تاثير را بر سرمايه در گردش و تامين آن توسط واحدهاي توليدي با ضريب 0.782 دارد. وثيقه و پوشش ميزان تسهيلات در گردش توسط وثيقه رتبه دوم تاثير گذاري را بر تامين سرمايه در گردش واحدها با ضريب 0.782 دارد و پس از آن نيز در رتبه سوم محل تامين سرمايه در گردش با ضريب 0.733 قرار دارد.