بررسي نقش تسهيم دانش بر ميزان استفاده از فناوري در تدريس در دوران شيوع كويد ۱۹

با شيوع بيماري كويد 19 ، گستره آموزش و يادگيري به شدت تحت تأثير قرار گرفته است. اين مقاله با هدف بررسي نقش تسهيم دانش بر ميزان استفاده از فناوري در تدريس در دوران شيوع كويد ۱۹ انجام شد. بررسي مباني نظري و پژوهش هاي انجام شده در اين زمينه نظير پژوهش محمدي مقدم و همكاران(1395)، منابو و همكاران(2020) و يوئن و ما (2011) بيانگر اثرگذاري تسهيم دانش بر استفاده از فناوري تدريس است بنابراين از آنجايي كه تسهيم دانش ، قضاوت فرد درباره توانايي هاي فرد براي عمل منتج به عملكرد لازم است نه مهارت هاي فردي، طبيعي است كه اگر فرد با هر ميزان مهارت خود را براي تسهيم دانش توانا بداند مسلماً برداشت وي از مفيد بودن سيستم يا فناوري افزايش مي يابد و اگردر دبيران اين باور القا گردد كه با داشتن تسهيم دانش مي توانند با استفاده از فناوري در امر تدريس توانا باشند مسلماً با توجه به منافع حاصل از فناوري به درك سودمندي تسهيم دانش خواهند رسيد و اين امر منجر به ايجاد احساس مطلوب در دبيران نسبت به فناوري مي شود و در نهايت منجر به استفاده واقعي از فناوري در تدريس مي گردد و مقاومت هاي احتمالي در برابر فناوري كاهش مي يابد و اين همان چيزي است كه براي دستيابي به اهداف تعليم و تربيت لازم و ضروري است با توجه به اينكه تسهيم دانش با استفاده از فناوري در تدريس رابطه دارد به نظر مي‌رسد برنامه‌ريزان و مسئولان آموزش و پرورش در به كارگيري معلمان بايد مطلب را مورد نظر قرار دهند و باورهاي تسهيم دانش را در معلمان خود با برگزاري دوره‌هاي آموزشي به وجود آورند و آن را تقويت كنند.