جايگاه قواعد اخلاقي در ازدواج اسلامي

اخلاق علمي است كه دستورالعملهاي كلي براي زندگي ارزشمند و متعالي را پيش روي ما قرار مي دهد. اخلاق در وجود انسان نهفته است و براي آنكه انسان به كمال لايق خود برسد بايد اين جنبه از وجودش را نيز شكوفا سازد و اين كمال بواسطه عمل به يكسري قواعد اخلاقي ميسر است. در همه دوره هاي تاريخي و در همه جوامع افراد روابط خود را در چارچوب قواعد و قوانيني تنظيم مي كرده اند كه بخش عمده اي از اين ضوابط اخلاقي بوده اند. ازدواج يكي از مهمترين حوادث و رويدادهاي زندگي است و نقش مهمي در سرنوشت و سعادت و خوشبختي انسان دارد؛ مضاف براينكه به نحو صحيح انجام پذيرد. ازدواج اولين و موثرترين حلقه اجتماعي در تامين نيازهاي مادي ،عاطفي ،روحي و رواني انسان است؛تامين اين نيازها در خانواده مستلزم حاكميت اصول و قواعد اخلاقي و سازوكار جاري در خانواده است و مهمترين عنصر تاثيرگذار در سازوكار حاكم بر خانواده اصول و ارزشهاي اخلاقي است. در تنظيم روابط زن و شوهر اخلاق بيشتر از حقوق حكومت ميكند در اين رابطه سخن از عواطف انساني است نه زور قانون؛ زيرا كه با حقوق نه مرد را مي توان به حسن معاشرت با زن واداشت نه زن را به اطاعت از شوهر مجبور كرد؛بر اين اتحاد معنوي تنها اخلاق مي تواند حكومت كند و حقوق ناگزير است بجاي اتكا به قدرت دولت دست نياز به سوي اخلاق دراز كند زيرا هيچ نيرويي جز اخلاق نمي تواند بر اين عواطف حكومت كند؛غرض اينكه آنچه باعث دوام ازدواج و آرامش خانواده مي گردد اخلاق است و ضرورت دارد مباحث اخلاقي براي افراد جامعه در قالبهاي مختلف بازگو گردد. منظور ما از قواعد اخلاقي در اين مقاله مجموعه كارهاي پسنديده‌اي است كه در ازدواج و روند ان بايد در نظر گرفته شود و زوجين وظيفه دارند در مقابل همديگر انجام دهند. اين وظيفه برخلاف وظايف حقوقي، از پشتوانة حكومتي و قانوني نيز برخوردار نيست و صرفاً به نيّت انجام قواعد اخلاقي پسنديده و نيل به كمالات معنوي و حتي گاهي به نيّت شيريني و صميميت بيشتر در زندگي خانوادگي انجام مي‌شود. قواعد اخلاقي به كار رفته در اين مقاله عبارتند از: صداقت. پايبندي به تعهدات. داشتن نگاه مثبت به زندگي. گذشت. فداكاري و...