تخصص مالي مديرعامل و كاهش ماليات با تأكيد بر نظام راهبردي

تحقيق حاضر با هدف تعيين ميزان اثرگذاري سازوكارهاي داخلي و خارجي شامل قدرت مديرعامل و مالكيت نهادي بر ارتباط ميان تخصص مالي مديرعامل و اجتناب از ماليات در شركت‌هاي پذيرفته‌شده در بورس اوراق بهادار تهران انجام شد. به همين منظور، نمونه‌اي متشكل از 121 شركت پذيرفته‌شده در بورس اوراق بهادار تهران در دوره 1390 تا 1399 انتخاب شد. تحقيق حاضر بر مبناي هدف، از نوع كاربردي و بر مبناي ماهيت و روش، از نوع توصيفي و هم‌بستگي است. همچنين، از لحاظ بعد زماني، تحقيق پسارويدادي است. در اين تحقيق از تخصص مالي مديرعامل به‌عنوان متغير مستقل و از اجتناب مالياتي به‌عنوان متغير وابسته و از دو متغير قدرت مديرعامل و مالكيت نهادي به‌عنوان متغيرهاي تعديل‌كننده استفاده شد. نتايج نشان داد كه هر سه فرضيه تحقيق مورد تأييد است. به‌عبارت‌ديگر، ميان تخصص مالي مديرعامل و اجتناب مالياتي رابطه مثبت و معناداري وجود دارد. بدين معنا كه اگر مديرعامل شركت داراي تخصص مالي باشد، مي‌تواند اجتناب مالياتي يا به عبارتي، فرار مالياتي را در شركت خود افزايش دهد. نتيجه فرضيه دوم بيان مي‌دارد كه قدرت مديرعامل ارتباط ميان تخصص مالي مديرعامل و اجتناب مالياتي را به‌صورت مثبت تعديل مي‌كند. بدين معنا كه اگر مديرعامل شركت افزون‌بر تخصص مالي داراي قدرت لازم نيز باشد اين موضوع اجتناب مالياتي شركت را بيشتر مي‌كند. نتيجه فرضيه سوم بيان مي‌دارد كه مالكيت نهادي ارتباط ميان تخصص مالي مديرعامل و اجتناب مالياتي را به‌صورت منفي تعديل مي‌كند. بدين معنا كه اگر ميزان مالكيت نهادي در شركت افزايش يابد، امكان اينكه مديرعامل متخصص بتواند اجتناب مالياتي انجام دهد، كاهش مي‌يابد.